49 เฮาอยู่ตวยกับสั่งสอนหมู่ต้านกู้วันในพระวิหาร ต้านตังหลายก็บ่มายับเฮา แต่ตี้เกิดขึ้นตึงหมดนี้ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์”
เรื่องตึงหมดนี้ เกิดขึ้นเปื้อจะเป๋นไปต๋ามตี้พระเจ้าได้อู้ผ่านตางผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระองค์ว่า
แต่ถ้าเฮาเยียะจาอั้น ก็จะบ่เป๋นไปต๋ามตี้พระคัมภีร์เขียนไว้ว่าจะต้องเป๋นไปต๋ามนี้”
พระเยซูอู้กับคนหมู่นั้นว่า “หมู่เจ้าหันเฮาเป๋นโจ๋รกา เถิงได้ก๋ำดาบก๋ำค้อนมายับเฮา เฮานั่งสั่งสอนอยู่ในพระวิหารกู้วัน ต้านตังหลายก็บ่มายับเฮา
แต่ตี้เกิดขึ้นตึงหมดนี้ ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้เขียนไว้” แล้วหมู่สาวกตึงหมดก็ละขว้างพระองค์แล้วปากั๋นหนีไป
แล้วพระเยซูออกจากเมืองคาเปอรนาอุมเข้าไปแคว้นยูเดียตี้อยู่แหมเผิกนึ่ง ของแม่น้ำจอร์แดน มีคนปากั๋นมาหาพระองค์ พระองค์ก็สั่งสอนหมู่เขาเหมือนอย่างตี้เกยสอนมาก่อนนั้น
พระเยซูกับหมู่สาวกเข้ามากรุงเยรูซาเล็มแหม เมื่อพระเยซูก่ำลังเตียวอยู่ตี้บริเวณพระวิหาร หมู่หัวหน้าปุโรหิตตึงหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่คนเฒ่าคนแก่เข้ามาถามพระองค์ว่า
ต๋อนตี้พระเยซูสั่งสอนอยู่ในพระวิหาร พระองค์ถามคนตังหลายว่า “ตี้หมู่ธรรมาจ๋ารย์ว่าพระคริสต์เป๋นเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิดนั้น เป๋นไปได้จาใด
พระเยซูอู้กับคนหมู่นั้นว่า “หมู่เจ้าหันเฮาเป๋นโจ๋รกา เถิงได้ก๋ำดาบก๋ำค้อนมายับเฮา
แล้วหมู่สาวกตึงหมดก็ละขว้างพระองค์แล้วปากั๋นหนีไป
แล้วพระเยซูสั่งสอนอยู่ในพระวิหารกู้วัน ในเวลาเดียวกั๋นนั้น หมู่หัวหน้าปุโรหิต หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับผู้นำจาวยิว ก็หาตางจะฆ่าพระองค์
เฮาบอกต้านตังหลายว่า กำตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ตี้อู้เถิงเฮา จะต้องเป๋นไปต๋ามนั้น คือกำตี้ว่า ‘พระองค์ถูกนับอยู่ในหมู่เดียวกั๋นกับคนบ่ดี’ กำตวายตั๊กตี้เล็งเถิงเฮานั้นก่ำลังจะเป๋นแต๊”
พระเยซูก่ำลังเตียวอยู่ตี้ระเบียงนึ่งในพระวิหารจื้อ ระเบียงของซาโลมอน
พระองค์ตอบว่า “เฮาได้อู้อย่างเปิดเผยกับกู้คน เฮาสอนอยู่ในธรรมศาลากับในพระวิหารตลอดตี้จาวยิวตึงหมดมาจุมนุมกั๋น เฮาบ่เกยสอนอะหยังอย่างลับๆ เลย
ในวันสุดต๊ายของงานอยู่เพิงเซิ่งเป๋นวันสำคัญตี้สุด พระเยซูยืนขึ้นแล้วก็ฮ้องเอิ้นว่า “ใผตี้ใค่อยากกิ๋นน้ำหื้อมาหาเฮาแล้วกิ๋นเหีย
แล้วพระเยซูก็อู้กับคนตังหลายแหมเตื้อว่า “เฮาเป๋นความเป่งแจ้งของโลก คนตี้ติดต๋ามหลามตวยเฮามาก็จะบ่เตียวในความมืด แต่จะมีแสงแจ้งตี้ส่องนำจีวิตของเขา”
ต๋อนเจ๊ามืดวันถัดมา พระองค์ก็ปิ๊กเข้าไปในพระวิหารแหมเตื้อนึ่ง คนตังหลายก็มาหาพระองค์ แล้วพระองค์ก็นั่งลงสั่งสอนคนหมู่นั้น