41 พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ”
เมื่อพระเยซูหันคนตังหลาย พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาตุ๊กใจ๋หลายอย่าง กับบ่มีใผจ้วย เผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง
มีป้อจายคนนึ่งเป๋นขี้ตู้ด เขามาคุกเข่าอ้อนวอนขอพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
แล้วโรคของเขาก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย ตึงเนื้อตึงตั๋วก็สะอาดหมดใส
พระองค์ก็ลุกขึ้นห้ามลม แล้วสั่งคลื่นว่า “ย้าง ย้างบ่าเดี่ยวนี้” แล้วลมก็ย้าง คลื่นก็หนิมผิ้วบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระองค์ก๋ำมือของหละอ่อนคนนั้นแล้วอู้ว่า “ทาลิธา คูมิ” เป๋นภาษาฮีบรูแป๋ว่า “หล้าเหย ลุกขึ้นเต๊อะ”
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาเผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงสั่งสอนหมู่เขาหลายเรื่อง
พระบุตรสำแดงหื้อหันรัศมีของพระเจ้า กับเป๋นปิมเดียวกั๋นกับพระเจ้า พระบุตรก๊ำจูกู้อย่างโดยกำอู้ตี้มีฤทธิ์อำนาจของพระองค์ เมื่อพระบุตรได้ล้างบาปหื้อคนตังหลายแล้ว พระองค์ก็ได้นั่งตังขวามือของพระเจ้าผู้ตี้ยิ่งใหญ่ตี้สุดในสวรรค์
ย้อนจาอี้พระเยซูจึงต้องเป๋นเหมือนปี้น้องของพระองค์กู้อย่าง เปื้อจะได้เป๋นมหาปุโรหิตตี้มีเมตต๋ากับซื่อสัตย์ตี้จะฮับใจ๊พระเจ้า กับเปื้อคนตังหลายจะฮับก๋านยกโต้ษบาป
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย