35 วันนึ่งพระเยซูลุกขึ้นในเวลาเจ๊ามืด เตียวออกจากบ้านไปอธิษฐานในตี้สงัดดักเย็น
เมื่อพระเยซูได้ยินเรื่องของยอห์นแล้ว ก็ลงเฮือไปตี้เงียบๆ เป๋นส่วนตั๋ว คนตังหลายต๋ามเมืองต่างๆ ฮู้ก็ปากั๋นเตียวตวยพระองค์ไป
เมื่อส่งคนตังหลายปิ๊กเมือบ้านหมดแล้ว พระองค์ก็ขึ้นไปบนดอยคนเดียวเปื้ออธิษฐาน มืดค่ำแล้วพระองค์ก็ยังอยู่ตี้หั้นคนเดียว
ซีโมนตึงเปื้อนก็ออกตวยเซาะหาพระองค์
แต่พระองค์ก็ลักไปหาตี้เงียบๆ เปื้ออธิษฐานเป๋นประจ๋ำ
ต๋อนนั้นพระเยซูขึ้นไปบนดอยม่อนนึ่งเปื้ออธิษฐาน แล้วได้อธิษฐานต่อพระเจ้าคืนฮุ่ง
พระองค์ก็บอกว่า “ของกิ๋นของเฮาก็คือ เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าผู้ตี้ใจ๊เฮามา กับเยียะก๋านของพระองค์หื้อแล้ว
พระเยซูฮู้ว่าหมู่เขาจะค่ำเขหื้อพระองค์ไปเป๋นกษัตริย์ของหมู่เขา พระองค์ก็เลยลักขึ้นไปบนดอยคนเดียว
หื้ออธิษฐานในกู้ๆ โอกาส กู้ๆ เรื่อง โดยหื้อพระวิญญาณจ้วยนำหมู่ต้านอธิษฐาน ย้อนจาอี้หื้อเฝ้าหละวังหื้อดี กับห้ามขาดก๋านอธิษฐานเผื่อคนของพระเจ้า
ในหมู่ต้านสมควรมีใจ๋เหมือนอย่างพระเยซูคริสต์
ต๋อนตี้พระเยซูมีจีวิตอยู่ในโลกนี้ พระองค์ได้อธิษฐานกับอ้อนวอนด้วยเสียงอันดังกับน้ำต๋าไหลเถิงพระเจ้า ผู้ตี้สามารถจ้วยพระองค์หื้อป๊นจากความต๋าย แล้วพระเจ้าก็ฟังย้อนพระเยซูยำเก๋งพระองค์