20 ต๋อนนั้นก็มีแม่ญิงคนนึ่งเป๋นโรคเลือดตกบ่หยุดมาสิบสองปี๋แล้ว ตุ๊กทรมานเหลือขนาด แม่ญิงคนนี้ลักมอบมาตังหลังพระเยซู แล้วก็หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์
เปื้ออ้อนวอนขอหยุบตี๋นเสื้อของพระองค์เต้าอั้นก็ปอแล้ว ใผตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ก็หายป่วยกั๋นหมดกู้คน
“เขาฮิเยียะกู้อย่างเปื้ออวดคนเต้าอั้น เขาแป๋งแอ็บใส่ข้อพระคัมภีร์แก่นใหญ่เหลือเปิ้นมัดตี้ตั๋ว แล้วใส่เสื้อคุมตี้มีพู่ห้อยยาวเหลือเปิ้น
พระเยซูตึงหมู่สาวกของพระองค์ก็ตวยเขาไป
พระองค์ไปตังใดบ่ว่าในหมู่บ้าน ในเมือง กาว่าไปบ้านนอกก็ดี คนตังหลายก็ปาเอาคนป่วยมานอนต๋ามกาด เปื้อขอหยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ กู้คนตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อของพระองค์ก็หายป่วย
เมื่อพระเยซูตึงหมู่สาวกมาแผวเมืองเบธไซดา มีคนปาคนต๋าบอดคนนึ่งมาอ้อนวอนขอพระองค์ฮักษาเขาหื้อหาย
แม้แต่ผ้าเจ๊ดหน้ากับผ้ากั๋นเปื้อนตี้ถูกตั๋วเปาโล เมื่อเอาไปวางบนตั๋วคนบ่สบาย โรคก็หาย กับผีฮ้ายก็ออกตวย
ย้อนสิ่งตี้หมู่อัครทูตได้เยียะนั้น คนตังหลายก็ปากั๋นหามคนเจ็บคนป่วยไปวางบนตี้นอนกับสาดแล้วไปไว้ข้างตาง เปื้ออย่างหน้อยเวลาตี้เปโตรเตียวก๋ายไป เงาของต้านอาจจะฟาดถูกตั๋วของคนป่วยหมู่นั้นพ่อง แล้วจะหายป่วย