26 แต่สำหรับคนตี้ได้ฟังแล้วบ่เยียะตวยกำสอนหมู่นี้ของเฮา เขาก็เผียบเหมือนคนง่าวแป๋งเฮือนอยู่บนปื๊นทราย
“ย้อนจาอั้นกู้คนตี้ได้ยินกำสอนหมู่นี้ของเฮาแล้วเยียะตวย ก็เผียบเหมือนคนหลวกแป๋งเฮือนของตั๋ว เอาตี๋นเสาเฮือนจ่อมหล่อมลงในหินเลิ็ก เปื้อเอาหินเป๋นฐานของเฮือนนั้น
ต๋อนฝนตกหนักน้ำก็ไหลแฮง กับมีลมหลวงปั๊ดตั้งเฮือนซ้ำแล้วซ้ำแหม แต่เฮือนหลังนั้นก็บ่โก้นหลุแหลวลงมา ย้อนว่าได้ฝังตี๋นเสาของเฮือนลงบนปื๊นหินอย่างมั่นคงแล้ว
ต๋อนฝนตกหนักน้ำก็ไหลแฮง กับมีลมแฮงปั๊ดตั้งเฮือนซ้ำแล้วซ้ำแหม แล้วเฮือนนั้นก็โก้นลงแหลวหมด นับเป๋นความฉิบหายอย่างใหญ่หลวงแต๊ๆ”
แต่คนตี้ได้ฟังกำสอนของเฮา แล้วก็บ่ได้เยียะตวยต๋าม เขาก็เผียบเหมือนคนนึ่งแป๋งเฮือนบนดิน ขุดขุมวางฐานไว้บ่เลิ็ก เมื่อมีน้ำท่วม สายน้ำไหลแฮงตั้งใส่เฮือนนั้น เฮือนนั้นก็จะหลุจะปังลงตันที เสียหายหมด”
คนง่าวเหย ต้านใค่อยากหื้อข้าพเจ้าเยียะหื้อฮู้ก่อ ว่าความเจื้อตี้บ่ได้เยียะต๋ามนั้น บ่มีประโยชน์เลย