9 “ตั้งแต่นี้ต่อไปหื้อต้านตังหลายอธิษฐานจาอี้ว่า ‘ข้าแต่พระบิดาของข้าพระองค์ตังหลายผู้ตี้อยู่ในสวรรค์ ขอหื้อนามของพระองค์เป๋นตี้นับถือ
นกจอกสองตั๋ว เปิ้นขายกั๋นบาทเดียวบ่ใจ้กา ถ้าพระบิดาบ่ยอม นกหมู่นั้นสักตั๋วจะตกมาต๋ายบนปื๊นดินตึงบ่ได้
ห้ามฮ้องคนบนโลกนี้ว่า ‘พระบิดา’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีพระบิดาองค์เดียวตี้อยู่ในสวรรค์คือพระเจ้า
เฮาบอกต้านตังหลายว่า ตั้งแต่นี้ไป เฮาจะบ่กิ๋นเหล้าองุ่นแหมต่อไป จ๋นกว่าจะเถิงวันนั้นตี้เฮาจะกิ๋นตวยกั๋นกับหมู่ต้านในแผ่นดินพระบิดาของเฮา แต่เป๋นความหมายแบบใหม่”
พระองค์ปิ๊กไปอธิษฐานแหมเป๋นเตื้อตี้สองว่า “ข้าแต่พระบิดา ถ้าถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปบ่ได้ จ๋ำเป๋นต้องกิ๋นแต๊ๆ ก็ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์เต๊อะ”
หมู่ต้านก็เหมือนกั๋น จงส่องแจ้งออกไปหื้อคนตังหลายได้หัน เปื้อเมื่อหมู่เขาได้หันก๋านดีตี้ต้านตังหลายเยียะ ก็จะสรรเสริญพระเจ้าพระบิดาของต้าน ผู้ตี้อยู่ในสวรรค์
ย้อนจาอั้นหื้อเป๋นคนดีพร้อมกู้อย่าง เหมือนพระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์เป๋นผู้ดีพร้อมกู้อย่าง
ย้อนว่าถ้าหมู่ต้านจะยกโต้ษหื้อคนตี้เยียะบ่ดีแก่ต้าน พระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์ก็จะโผดยกโต้ษหื้อต้านเหมือนกั๋น
ส่วนต้านต๋อนตี้จะอธิษฐาน ก็หื้อเข้าไปในห้อง หับปะตู๋ แล้วอธิษฐานต่อพระบิดาของต้านตี้ผ่อบ่หัน แล้วพระองค์ผู้ตี้หันสิ่งตี้ต้านลักเยียะ ก็จะโผดหื้อรางวัลแก่ต้าน
ย้อนว่าต้านตังหลายตี้เป๋นคนบาปยังฮู้จักเอาของดีๆ หื้อลูก แล้วพระบิดาตี้อยู่ในสวรรค์จะบ่เอาของดีๆ นักเหลือนั้นหื้อกับคนตี้ขอจากพระองค์กา
เฮาจะปิ๊กไปหาป้อบอกเปิ้นว่า “ป้อครับ ลูกได้เยียะบาปต่อพระเจ้ากับต่อป้อตวย
ฝ่ายลูกก็อู้กับป้อว่า ‘ป้อครับ ลูกได้เยียะผิดต่อพระเจ้ากับป้อตวย ลูกบ่สมควรเป๋นลูกของป้อต่อไป’
“ขอหื้อพระเจ้าฮับเกียรติในสวรรค์สูงสุด ขอหื้อพระเจ้าหื้อสันติสุขแก่คนตี้พระองค์เปิงใจ๋ในโลกนี้เต๊อะ”
พระองค์ก็อู้กับนางว่า “บ่ต้องเกาะเฮา เฮายังบ่ได้ปิ๊กไปหาพระบิดาของเฮาเตื้อ แต่หื้อไปบอกหมู่ปี้น้องตี้ติดต๋ามเฮาว่า เฮาจะปิ๊กไปหาพระบิดาของเฮา ตี้เป๋นพระบิดาของต้านตังหลาย ก็คือไปหาพระเจ้าของเฮาตี้เป๋นพระเจ้าของต้านตังหลายตวย”
เถิง ปี้น้องตี้อยู่กรุงโรม ผู้ตี้พระเจ้าฮักกับฮ้องมาเป๋นคนของพระองค์ ขอหื้อต้านตังหลายได้ฮับพระคุณตึงสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเฮากับจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าเต๊อะ
ย้อนว่าตี้ต้านฮับพระวิญญาณนั้นบ่ได้เยียะหื้อต้านเป๋นขี้ข้าตี้ต้องกั๋วแหม แต่เยียะหื้อต้านเป๋นลูกของพระเจ้า จึงฮ้องพระเจ้าว่า “อับบา ป้อ”
จดหมายฉบับนี้ จากข้าพเจ้าเปาโล (ผู้เป๋นอัครทูตตี้บ่ได้ฮ้องมาโดยคน กาว่าแต่งตั้งโดยคน แต่พระเยซูคริสต์กับพระเจ้าพระบิดา ผู้ตี้ได้เยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย เป๋นผู้แต่งตั้งหื้อข้าพเจ้าเป๋นอัครทูต)
เมื่อเฮาตังหลายได้เป๋นลูกของพระเจ้าแล้ว พระองค์ก็ส่งพระวิญญาณของพระบุตรของพระองค์เข้ามาอยู่ในใจ๋เฮา เปื้อเฮาจะได้ฮ้องพระองค์ว่า “อับบา” คือป้อของเฮา
ผู้เดียวตี้บ่มีวันต๋ายกับอยู่ในความเป่งแจ้งตี้มนุษย์เข้าใก้บ่ได้ ผู้ตี้บ่มีมนุษย์คนใดตี้เกยหันกาว่าผ่อหันได้ ขอเกียรติกับฤทธิ์อำนาจจงมีแก่พระองค์ตลอดไป อาเมน
หมู่ต้านฮ้องพระเจ้าว่า “พระบิดา” พระองค์เป๋นผู้ตี้ตัดสินต๋ามสิ่งตี้คนเยียะโดยบ่หันแก่หน้าใผ จาอั้นก็หื้อหมู่ต้านใจ๊จีวิตอย่างเก๋งกั๋วพระเจ้า ในต๋อนตี้ยังอยู่ในโลกนี้
“ข้าแต่องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระเจ้าของหมู่เฮา พระองค์สมควรตี้จะได้ฮับกำสรรเสริญ ได้ฮับเกียรติกับฤทธิ์อำนาจ พระองค์ได้สร้างกู้สิ่งกู้อย่างขึ้น กับกู้สิ่งกู้อย่างก็เกิดขึ้นกับเป๋นอยู่ ต๋ามความต้องก๋านของพระองค์”
ทูตสวรรค์ก็ฮ้องด้วยเสียงอันดังว่า “ลูกแกะตั๋วนั้นตี้ถูกฆ่า ก็สมควรจะได้ฮับ ฤทธิ์อำนาจ ความมั่งคั่ง ผญาปั๋ญญา ก๋ำลัง เกียรติยศ พระสิริ กับกำสรรเสริญ”