9 จู่ๆ พระเยซูก็มาปะแม่ญิงสองคนนี้ ตั๊กหมู่นาง ตึงสองคนก็เข้ามากอดตี๋นพระองค์แล้วนมัสก๋านพระองค์
หมู่สาวกตี้อยู่ในเฮือปากั๋นมากราบไหว้พระเยซู แล้วอู้ว่า “ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ”
หมู่เขาซอบหื้อคนไหว้ก๋างกาดก๋างลี กับซอบหื้อคนตังหลายฮ้องเขาว่า ‘อาจ๋ารย์’
พระเยซูอู้กับนางว่า “บ่ถ้ากั๋ว หื้อไปบอกหมู่ปี้น้องตี้เป๋นสาวกของเฮาหื้อปากั๋นไปแคว้นกาลิลีเต๊อะ แล้วจะหันเฮาตี้ปู๊น”
เมื่อหันพระเยซูก็ปากั๋นนมัสก๋านพระองค์ แต่มีบางคนอิกขะหลิกในใจ๋
แม่ญิงตึงสองคนก็ฟั่งออกจากอุโมงค์ หมู่นางกั๋วแต่ก็ดีใจ๋ขนาด ล่นไปบอกหมู่สาวกของพระองค์
ทูตสวรรค์เข้ามาในบ้านมารีย์ แล้วอู้กับนางว่า “มารีย์เหย พระเจ้าโผดเจ้า พระองค์อยู่กับเจ้าเน่อ”
หมู่สาวกก็นมัสก๋านพระองค์ แล้วปากั๋นปิ๊กเข้ากรุงเยรูซาเล็มด้วยความจื้นจมยินดี
แม่ญิงคนนั้นก็ก๋ำขวดใส่น้ำมันหอมมายืนอยู่ตังหลังใก้ๆ ตี๋นพระเยซู ไห้จ๋นน้ำต๋าย้อยตกใส่ตี๋นพระองค์ นางก็เอาผมของนางเจ๊ดตี๋นพระองค์ จูบตี๋นพระองค์แล้วเอาน้ำมันหอมถอกใส่ตี๋นพระองค์
มารีย์เอาน้ำมันหอมนารดาบริสุทธิ์รากาแปงมาประมาณเกิ่งลิตร แล้วก็ถอกใส่ตี๋นของพระเยซู แล้วเอาผมของตั๋วเก่าเจ๊ดตี๋นหื้อพระองค์ ใคว่ตึงบ้านก็หอมน้ำมันหอมนั้นขนาด
เมื่อแลงวันติ๊ด ต๋อนหมู่สาวกอยู่รวมกั๋น หมู่เขาก็หับปะตู๋ใส่ก๋อนห้อง ย้อนกั๋วหมู่ผู้นำจาวยิว พระเยซูก็มายืนอยู่ต้ามก๋างหมู่เขาแล้วก็อู้ว่า “ขอหื้อหมู่ต้านมีสันติสุขเต๊อะ”
แล้วโธมัสก็ฮ้องขึ้นมาว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์”
สุดต๊ายนี้ ข้าพเจ้าขอลาปี้น้องตังหลาย ขอหื้อปิ๊กไปอยู่ในสภาพตี้ดีอย่างเก่าเน่อ ขอหื้อเยียะตวยต๋ามสิ่งตี้ข้าพเจ้าบอกหื้อเยียะ ขอหื้อเป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋น กับขอหื้ออยู่ตวยกั๋นอย่างสงบสุข แล้วพระเจ้าแห่งความฮักกับสันติสุขก็จะอยู่กับหมู่ต้าน
ส่วนหมู่คนตี้เป๋นของซาต๋าน ตี้จุว่าเป๋นจาวยิว แต่แต๊ๆ บ่ได้เป๋น ผ่อไว้หื้อดี เฮาจะเยียะหื้อหมู่เขามาหมอบลงไหว้ตี้ตี๋นของหมู่ต้าน กับเยียะหื้อคนหมู่นั้นฮู้ว่าเฮาฮักหมู่ต้าน