51 เวลากวมกั๋นนั้น ผ้ากั้งในพระวิหารก็ฉีกออกเป๋นสองเผิกตั้งแต่ตังบนลงลุ่ม แผ่นดินก็ไหว บ่าหินก็บะออกจากกั๋น
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ในต๋อนนั้นเกิดแผ่นดินไหวแฮงขนาด ย้อนว่ามีทูตสวรรค์ของพระเจ้าองค์นึ่งลงมาจากสวรรค์กิ้งบ่าหินออกจากปากอุโมงค์ แล้วนั่งบนบ่าหินนั้น
ต๋อนนั้นผ้ากั้งในพระวิหารฉีกออกเป๋นสองเผิกตั้งแต่ตังบนลงลุ่ม
ตะวันก็ดับมืดไป ผ้ากั้งในพระวิหารก็ฉีกออกเป๋นสองเผิก
นายร้อยทหารเมื่อหันเหตุก๋ารณ์เป๋นไปจาอั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นคนบริสุทธิ์”
เฮามีความหวังนี้เผียบเหมือนสมอเฮือตี้ยึดจิตใจ๋หื้อแน่นกับมั่นคง ความหวังนี้ก็เป๋นความหวังตี้จะปาหมู่เฮาผ่านผ้ากั้งในพระวิหารบนสวรรค์ เข้าไปในตี้ๆ บริสุทธิ์ตี้สุด
หลังผ้ากั้งมีแหมห้องเป๋นห้องจั๊นในฮ้องว่า ห้องตี้ศักดิ์สิทธิ์ตี้สุด
ในเวลาเดียวกั๋นก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างแฮง เยียะหื้อนึ่งในสิบส่วนของเมืองนั้นถูกทำลายลง มีคนต๋ายเจ็ดปันคนจากแผ่นดินไหว ส่วนคนตี้เหลืออยู่ก็อกสั่นขวัญหาย ก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าตี้ปกครองในสวรรค์
จากนั้นพระวิหารของพระเจ้าในสวรรค์ก็เปิดออก ข้าพเจ้าหันหีบใส่พันธสัญญาของพระองค์ในพระวิหารนั้น กับมีฟ้าแมบกับฟ้าฮ้องดัง แผ่นดินไหว กับลมหลวงมีบ่าเห็บตกหนักขนาด