52 พระเยซูอู้กับเขาว่า “เก็บดาบใส่ฝักเหียเต๊อะ ย้อนว่าคนตี้ใจ๊ดาบก็จะต๋ายย้อนดาบ
แต่เฮาบอกต้านตังหลายว่า บ่ดีแก้แค้นคนตี้เยียะผิดเยียะฮ้ายต่อต้าน ถ้าใผคนใดตบแก้มเผิกขวาของต้าน ก็หื้อบิ่นแก้มเผิกซ้ายหื้อเขาตบแหม
ปี้น้องผู้เจื้อตี้ข้าพเจ้าฮัก บ่ดีแก้แค้นคนใดเลย แต่ป่อยหื้อพระเจ้าลงโต้ษเขาเอง ย้อนมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระเจ้าบอกว่า “ก๋านแก้แค้นนั้นเป๋นหน้าตี้ของเฮา เฮาจะตอบแตนเขาเอง”
ห้ามใผคนใดเยียะก๋านฮ้ายตอบแตนก๋านฮ้าย แต่ตั้งใจ๋เยียะสิ่งตี้ดีๆ อยู่เสมอต่อหมู่ของต้านตึงคนอื่นตวย
ถ้าใผเยียะบ่ดีต่อต้านก็ห้ามเยียะบ่ดีตอบเขา กาว่าด่าคนตี้ด่าต้าน แต่หื้อปั๋นปอนหมู่เขาแตน ย้อนว่าพระเจ้าต้องก๋านหื้อหมู่ต้านเยียะจาอี้ แล้วพระองค์จะได้ปั๋นปอนหื้อหมู่ต้าน
คนตี้ถูกก๋ำหนดหื้อเป๋นเชลย คนนั้นก็จะต้องเป๋นเชลย คนตี้ถูกก๋ำหนดหื้อถูกฆ่าด้วยดาบ คนนั้นก็จะต้องถูกฆ่าด้วยดาบ นี่หมายเถิงว่าคนของพระเจ้าจะต้องอดทนกับซื่อสัตย์
ย้อนหมู่เขาได้เยียะหื้อเลือดของคนของพระองค์ กับของผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระองค์ไหลออกมา สมควรแล้วตี้พระองค์ได้หื้อหมู่เขากิ๋นเลือด”