43 จากนั้นพระองค์ก็มาหาสาวกสามคนนั้นแหม ก็หันหมู่เขายังหลับอยู่ ย้อนว่าหมู่เขามืนต๋าบ่ขึ้น
พระองค์ปิ๊กไปอธิษฐานแหมเป๋นเตื้อตี้สองว่า “ข้าแต่พระบิดา ถ้าถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปบ่ได้ จ๋ำเป๋นต้องกิ๋นแต๊ๆ ก็ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์เต๊อะ”
พระเยซูก็ละเขาไปอธิษฐานเหมือนสองเตื้อตี้ผ่านมา
เปโตร ยากอบ ยอห์น ก่ำลังใค่หลับ เมื่อต๋าแจ้งขึ้นก็หันรัศมีของพระองค์ กับหันสองคนนั้นยืนอยู่กับพระองค์
มีป้อจายหนุ่มคนนึ่งจื้อยุทิกัสนั่งอยู่บนขอบหน้าต่าง ในเวลาเปาโลอู้อยู่ติกๆ บ่ย้างสักเตื้อ เขาก็ใค่หลับแหมะฮาก สุดต๊ายเขาหมิ้งหลับจึงปิ้นตะหลิ้นตกจากหน้าต่างจั๊นตี้สามลงมา เมื่อหมู่เขายกตั๋วเขาขึ้นมาก็หันว่าเขาต๋ายเหียแล้ว
ต้านกู้คนต้องเจื้อฟังผู้ปกครองบ้านเมือง ย้อนว่าบ่มีใผมีอำนาจปกครองได้นอกจากพระเจ้าจะยอม ผู้ปกครองตี้มีอยู่นั้นพระองค์เป๋นผู้แต่งตั้งหมู่เขา