36 เฮาบ่มีเสื้อผ้าใส่ ต้านก็เอามาหื้อเฮานุ่ง เฮาบ่สบาย ต้านก็ผ่อกอยเอาใจ๋ใส่ เฮาติดคอก ต้านก็มาแอ่วหาเฮา’
“แล้วหมู่ตี้เยียะถูกต้องต๋ามธรรมจะตอบว่า ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้า หมู่เฮาเกยหันพระองค์ใค่อยากกิ๋นข้าวแล้วเลี้ยงพระองค์เมื่อใด กาว่าหันพระองค์ใค่อยากกิ๋นน้ำแล้วเอาน้ำหื้อพระองค์กิ๋นเมื่อใด
เฮาเป๋นคนแปลกหน้า เจ้าตังหลายก็บ่ได้เจิญเฮาเข้าไปในบ้าน เฮาบ่มีเสื้อผ้าใส่ เจ้าตังหลายบ่ได้หื้อเสื้อผ้าเฮานุ่ง เฮาบ่สบายกับติดคอก เจ้าตังหลายบ่เกยมาแอ่วหาเฮา’
ยอห์นตอบหมู่เขาว่า “คนใดมีเสื้อสองผืนหื้อแบ่งคนตี้บ่มี คนใดมีของกิ๋นก็หื้อปั๋นคนตี้บ่มีกิ๋น”
โดยตี้ข้าพเจ้าเยียะตึงหมดนี้ก็แสดงหื้อหมู่ต้านหันว่าหมู่เฮาจะต้องเยียะก๋านหนัก เปื้อจ้วยเหลือคนตี้อ่อนแอ ขอหื้อต้านตังหลายหมั่นกึ๊ดเถิงกำอู้ของพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้าไว้ ตี้ว่า ‘ก๋านหื้อเยียะหื้อหมู่เฮามีความสุขนักเหลือก๋านฮับ’ ”
ต้านฮ่วมตุ๊กกับคนตี้ติดคอก กับเมื่อคนอื่นยึดทรัพย์สมบัติของต้านไป ต้านก็ยินดียอมหื้อ ย้อนต้านฮู้ว่าต้านมีทรัพย์สมบัติตี้ดีเหลือนั้น กับเป๋นทรัพย์สมบัติตี้อยู่ได้ตลอดไป
หื้อกึ๊ดเถิงหมู่คนตี้อยู่ในคอก เหมือนกับว่าต้านได้ติดคอกตวยเขา หื้อกึ๊ดเถิงคนตังหลายตี้ถูกทรมาน เหมือนกับว่าต้านก็ถูกทรมานเหมือนกับเขา
ศาสนาตี้บริสุทธิ์กับตี้แต๊จริงในสายต๋าของพระเจ้าพระบิดา ก็คือ ก๋านจ้วยเหลือหละอ่อนก่ำพร้ากับหมู่แม่หม้ายตี้ได้ฮับความตุ๊กยาก และฮักษาตั๋วหื้อป๊นจากบาปของโลกนี้