14 “แผ่นดินสวรรค์ก็เผียบเหมือนป้อจายคนนึ่งตี้ก่ำลังจะออกเตียวตางไปเมืองไก๋ เขาฮ้องหมู่คนฮับใจ๊เข้ามาหา แล้วมอบข้าวของเงินคำหื้อฮับผิดชอบ
“ฟังกำเผียบตี้จะเล่านี้หื้อดี เรื่องมีอยู่ว่า เจ้าของสวนคนนึ่งเยียะสวนองุ่น เขาล้อมฮั้วแวดสวนไว้หมด เจาะหินแป๋งเป๋นบ่อย่ำองุ่น กับแป๋งป้อมสำหรับเฝ้าสวนไว้ แล้วหื้อคนมาเจ้า ส่วนเจ้าของก็เตียวตางไปอยู่ต่างประเทศ
ก็เผียบเหมือนเจ้าของบ้านคนนึ่งตี้ก่ำลังจะออกเตียวตางไปเมืองไก๋ เขามอบอำนาจหื้อหมู่คนฮับใจ๊ฮับผิดชอบบ้านต๋ามหน้าตี้ก๋านงานของใผของมัน กับบอกคนยามหื้อเฝ้าปะตู๋บ้านไว้หื้อดีๆ
พระเยซูอู้กำเผียบหื้อคนตังหลายฟังว่า “มีป้อจายคนนึ่งเยียะสวนองุ่นหื้อคนมาเจ้า ส่วนเจ้าของก็เตียวตางไปอยู่ต่างประเทศเหียหลายปี๋
ของประทานนั้นมีต่างกั๋นไป แต่มาจากพระวิญญาณองค์เดียวกั๋น
อปอลโลเป๋นใผ เปาโลเป๋นใผ ก็เป๋นก้าผู้ฮับใจ๊ตี้สอนหมู่ต้านหื้อเจื้อ ต่างคนก็ต่างเยียะหน้าตี้ของตั๋วต๋ามตี้องค์พระผู้เป๋นเจ้ามอบหื้อ
พระองค์หื้อของประทานแต่ละคนก็คือ หื้อบางคนเป๋นอัครทูต บางคนเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า บางคนเป๋นคนบอกข่าวดี บางคนเป๋นศิษยาภิบาลกับเป๋นครูสอนศาสนา