5 “เขาฮิเยียะกู้อย่างเปื้ออวดคนเต้าอั้น เขาแป๋งแอ็บใส่ข้อพระคัมภีร์แก่นใหญ่เหลือเปิ้นมัดตี้ตั๋ว แล้วใส่เสื้อคุมตี้มีพู่ห้อยยาวเหลือเปิ้น
ต๋อนนั้นก็มีแม่ญิงคนนึ่งเป๋นโรคเลือดตกบ่หยุดมาสิบสองปี๋แล้ว ตุ๊กทรมานเหลือขนาด แม่ญิงคนนี้ลักมอบมาตังหลังพระเยซู แล้วก็หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์
พระเยซูอู้กับหมู่เขาว่า “เจ้าตังหลายแต่งเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมต่อหน้าคน แต่พระเจ้าฮู้ใจ๋ของต้านตังหลายดี สิ่งตี้คนหันว่ามีก้ากับน่านับถือ สำหรับพระเจ้านั้นหันว่าเป๋นสิ่งตี้น่าจัง
หมู่เขายึดเอาสมบัติของหมู่แม่หม้ายไปเป๋นของตั๋วเก่าเหีย แล้วก็ขี้แต่งอธิษฐานยาวๆ คนหมู่นี้จะต้องฮับโต้ษใหญ่หลวง”
ย้อนว่าหมู่เขาซอบกำยกย่องของคนนักเหลือกำยกย่องของพระเจ้า
หมู่ต้านจะเจื้อเฮาได้จาใด ย้อนหมู่ต้านซอบยกย่องกั๋น แต่บ่สนใจ๋เซาะหากำยกย่องตี้มาจากพระเจ้าองค์เดียว
คนตี้อู้ต๋ามใจ๋ตั๋วเก่าก็เซาะหาเกียรติใส่ตั๋ว แต่คนตี้เซาะหาเกียรติหื้อผู้ตี้ใจ๊เขามา คนนั้นเนาะก็เป๋นคนตี้จริงใจ๋กับบ่จุใผตวย
มีบางคนบอกเรื่องพระคริสต์ ย้อนขอยกั๋นกับผิดหัวกั๋น แต่ก็มีบางคนบอกอย่างใจ๋ซื่อ
ห้ามเยียะสิ่งต่างๆ อย่างหันแก่ตั๋วกาว่าอวดตั๋ว แต่หื้อมีใจ๋ถ่อมกับถือว่าคนอื่นดีกว่าตั๋วเก่า
เขาจะต่อสู้ขัดขวางกับยกตั๋วเก่าขึ้นเหนือกู้อย่างตี้คนฮ้องว่าเทพเจ้า กาว่าสิ่งตี้คนเคารพปู่จากั๋น เปื้อจะแต่งตั้งตั๋วเก่าอยู่ในพระวิหารของพระเจ้า แล้วป่าวบอกว่าตั๋วเขาเป๋นพระเจ้า