24 คนนำตางตี้ต๋าบอด หมู่เจ้ากรองแมงตั๋วหน้อยๆ ออกจากน้ำกิ๋น แต่ลืนอูฐเข้าไปตึงตั๋ว
บ่ถ้าไปใส่ใจ๋หมู่เขาเน่อ เขาหมู่นั้นเผียบเหมือนคนนำตางตี้ต๋าบอด ถ้าคนต๋าบอดจู๋งคนต๋าบอด ตึงสองคนก็จะปากั๋นตกขุมตกบ่อ”
เฮาขอบอกหมู่ต้านแหมเตื้อว่า ตั๋วอูฐลอดเข้าฮูเข็ม ยังง่ายเหลือตี้คนรวยจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้าแหมก่อน”
“ความฉิบหายก็จะเกิดกับคนนำตางตี้ต๋าบอด ตี้ต้องฮับความตุ๊ก หมู่เจ้าสอนว่า ‘ถ้าคนใดก็ต๋ามเมื่อสาบานโดยอ้างพระวิหาร ก็บ่มีความหมายอะหยัง แต่ถ้าคนใดสาบานอ้างคำของพระวิหาร เขาจะต้องเยียะตวยกำสาบานตี้ได้อ้างแล้วนั้นหื้อได้’
เป๋นจาใดต้านอู้กับหมู่ปี้น้องของต้านว่า ‘หื้อเฮาเขี่ยขี้ฝุ่นออกจากต๋าของเจ้าเนาะ’ แต่ตี้ไหนได้มีไม้ตึงดุ้นอยู่ในต๋าตั๋วเก่า
เจ๊ามืดหมู่เขาก็ปาพระเยซูออกจากบ้านคายาฟาสไปตี้วังของเจ้าเมืองโรมัน หมู่จาวยิวบ่ได้เข้าไปตี้หั้น ย้อนกั๋วว่าตั๋วเก่าจะเป๋นมลทิน แล้วจะเข้าฮ่วมในงานปัสกาบ่ได้
แต่หมู่จาวยิวปากั๋นฮ้องเอิ้นออกมาว่า “บ่ป่อยเขา ขอหื้อป่อยบารับบัสแตน” (บารับบัสเป๋นกบฏ)
แต่แผ่นดินโลกได้จ้วยแม่ญิงนั้น โดยแยกออกเป๋นฮ่อมดูดน้ำตี้มังกรนั้นได้พ่นออกมาจากปากไหลลงไปในฮ่อมนั้นเหีย