38 “แต่เมื่อหมู่คนเจ้าหันใส่ลูกบ่าวเจ้าของสวนมา ก็อู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
เมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยองุ่น เจ้าของสวนก็หื้อลูกจ้างไปหาหมู่คนเจ้า เปื้อฮับส่วนแบ่งองุ่นตี้เป๋นส่วนแบ่งของเขา
สุดต๊ายเจ้าของสวนส่งลูกบ่าวของเขาไป เจ้าของสวนอู้ว่า ‘คนเจ้าหมู่นั้นก็จะนับถือลูกบ่าวของเฮาพ่อง’
หมู่เขาก็ยับลูกบ่าวเจ้าของสวนนั้น อุ้มโจ้งออกไปนอกสวนแล้วก็ฆ่า
แต่เมื่อหมู่คนเจ้าหันใส่ลูกบ่าวเจ้าของสวนมา ก็อู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
แต่ในยุคสุดต๊ายนี้ พระเจ้าได้อู้กับเฮาโดยตางพระบุตร ผู้ตี้พระเจ้าได้แต่งตั้งหื้อเป๋นผู้ฮับมรดกกู้อย่าง กับพระเจ้าได้สร้างจักรวาลโดยตางพระบุตรตวย