37 สุดต๊ายเจ้าของสวนส่งลูกบ่าวของเขาไป เจ้าของสวนอู้ว่า ‘คนเจ้าหมู่นั้นก็จะนับถือลูกบ่าวของเฮาพ่อง’
เจ้าของสวนก็ส่งหมู่ลูกจ้างมาหาแหมจ๋ำนวนนักเหลือเตื้อตี้แล้ว แต่ก็ถูกหมู่คนเจ้าสวนปากั๋นเยียะจาอั้นแหม
“แต่เมื่อหมู่คนเจ้าหันใส่ลูกบ่าวเจ้าของสวนมา ก็อู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
แล้วมีเสียงจากฟ้าสวรรค์ว่า “ต้านผู้นี้เป๋นลูกตี้เฮาฮัก เฮาเปิงใจ๋แต๊ๆ”
เจ้าของสวนยังมีแหมคนนึ่ง เป๋นลูกบ่าวตี้เขาฮัก จึงส่งลูกไป กึ๊ดว่า ‘คนเจ้าหมู่นั้นก็จะนับถือลูกบ่าวของเฮาพ่อง’
เจ้าของสวนกึ๊ดว่า ‘จะเยียะจาใดดี เฮาจะส่งลูกบ่าวตี้เฮาฮักไป หมู่เขาคงจะนับถือพ่อง’
บ่มีใผเกยหันพระเจ้า มีก้าพระบุตรองค์เดียวของพระเจ้า ตี้เป๋นพระเจ้าเอง กับอยู่ใก้พระบิดา ตี้เยียะหื้อเฮาฮู้จักพระเจ้า
เฮาหันเรื่องนี้กับต๋าตั๋วเก่า เป๋นพยานได้ว่า คนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ”
“ย้อนว่าพระเจ้าฮักโลกนี้นักขนาด จึงหื้อพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เปื้อกู้คนตี้เจื้อวางใจ๋พระบุตรนั้นจะบ่ฉิบหาย แต่มีจีวิตนิรันดร์