34 เมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยองุ่น เจ้าของสวนก็หื้อลูกจ้างไปหาหมู่คนเจ้า เปื้อฮับส่วนแบ่งองุ่นตี้เป๋นส่วนแบ่งของเขา
“แต่หมู่คนเจ้าก็ยับลูกจ้างหมู่นั้นไว้ แล้วปากั๋นบุบตี๋คนนึ่ง ฆ่าเหียคนนึ่ง กับเอาบ่าหินขว้างคนตี้สามจ๋นต๋าย
“แต่เมื่อหมู่คนเจ้าหันใส่ลูกบ่าวเจ้าของสวนมา ก็อู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
เมื่อเจ้าของสวนปิ๊กมาเขาจะเยียะจาใดกับคนเจ้าหมู่นี้”
หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับคนเฒ่าคนแก่ตอบว่า “เจ้าของสวนจะฆ่าคนบ่ดีหมู่นั้นหื้อต๋ายอย่างตุ๊กทรมาน แล้วก็หื้อคนตี้ยอมแบ่งองุ่นหื้อกับเจ้าของสวนเมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยเจ้าต่อ”
เมื่อเกียมเสร็จแล้ว กษัตริย์ส่งคนฮับใจ๊ไปฮ้องแขกตี้เจิญไว้หื้อมางานได้แล้ว แต่ก็บ่มีใผยอมมา
พระเยซูอู้กับหมู่เขาเป๋นกำเผียบว่า “มีป้อจายคนนึ่งเยียะสวนองุ่น เขาล้อมฮั้วแวดสวนไว้หมด เจาะหินแป๋งบ่อกั๊นน้ำองุ่น กับแป๋งป้อมสำหรับเฝ้าสวนไว้ แล้วหื้อคนมาเจ้า ส่วนเจ้าของก็เตียวตางไปอยู่ต่างประเทศ
แต่หมู่คนเจ้าอู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
พระเยซูถามว่า “เจ้าของสวนจะเยียะจาใด เขาก็จะมาฆ่าหมู่คนเจ้าสวนหมู่นั้นเหีย แล้วเอาสวนองุ่นนั้นไปหื้อคนอื่นเจ้าต่อ
พระเยซูอู้กำเผียบหื้อคนตังหลายฟังว่า “มีป้อจายคนนึ่งเยียะสวนองุ่นหื้อคนมาเจ้า ส่วนเจ้าของก็เตียวตางไปอยู่ต่างประเทศเหียหลายปี๋