7 “เขาหมู่นั้นตอบว่า ‘บ่มีใผจ้างหมู่เฮา’ เจ้าของสวนก็จวนหมู่เขาว่า ‘ไปเยียะก๋านตี้สวนองุ่นของเฮาบ๋อ’
“แผ่นดินสวรรค์เผียบเหมือนเจ้าของสวนคนนึ่ง ตี้ออกจากเฮือนไปเจ๊ามืด เปื้อไปจ้างคนงานมาเยียะก๋านในสวนองุ่นของเปิ้น
ประมาณห้าโมงแลง เจ้าของสวนก็ออกไปแหมเตื้อ ก็หันบางคนยืนอยู่บ่ดาย เปิ้นก็เข้าไปถามคนหมู่นั้นว่า ‘เป๋นจาใดหมู่เจ้าเถิงยืนตี้นี่ บ่เยียะก๋านอะหยังวันค่ำจาอี้’
“ตกเมื่อแลงวันนั้นเถิงเวลาเลิกงานแล้ว เจ้าของสวนสั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปฮ้องคนงานตึงหมดมา แล้วจ่ายก้าแฮงหื้อหมู่เขา จ่ายต๋ามลำดับตั้งแต่คนมาเมื่อลูนจ๋นเถิงคนตี้มาเก๊าหัวที’
ต๋อนเมื่อวันหมู่เฮาต้องเยียะก๋านของพระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามานั้น ย้อนต๋อนเมื่อคืนก่ำลังมา แล้วจะบ่มีใผเยียะก๋านได้
“หมู่เฮาจะเอาจาใดกับสองคนนี้ดีหา ย้อนคนตังหลายตี้อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มก็ฮู้แล้วว่าสองคนนี้เยียะก๋านอัศจ๋รรย์ตี้ยิ่งใหญ่ หมู่เฮาจะบ่ยอมฮับก็บ่ได้
จงถวายเกียรติแก่พระเจ้าผู้ตี้สามารถเยียะหื้อหมู่ต้านตั้งมั่นในความเจื้อต๋ามข่าวดีเรื่องพระเยซูคริสต์ตี้ข้าพเจ้าได้บอกแล้วนั้น กับต๋ามก๋านเปิดเผยความจริงอันล้ำเลิ็ก เซิ่งได้ปิดไว้เมินมาแล้วตั้งแต่สมัยโบราณ
หื้อฮู้ไว้เต๊อะว่า ใผเยียะดีจาใด ก็จะได้ฮับผลดีจากองค์พระผู้เป๋นเจ้าจาอั้น บ่ว่าเป๋นขี้ข้ากาว่ามีอิสระ
ข่าวดีนี้คือข้อล้ำเลิ็กตี้ซ่อนอยู่หลายยุคหลายสมัย บ่าเดี่ยวนี้พระเจ้าก็โผดเปิดเผยหื้อคนของพระองค์ฮู้แล้ว
พระเจ้ายุติธรรม พระองค์จะบ่ลืมก๋านงานตี้หมู่ต้านเยียะกับความฮักตี้หมู่ต้านแสดงหื้อพระองค์หัน โดยก๋านตี้หมู่ต้านได้จ้วยเหลือคนของพระองค์กับยังจ้วยอยู่แหมต่อไป