24 เมื่อหมู่สาวกแหมสิบคนได้ยินจาอั้น ก็ปากั๋นโขดสองคนปี้น้องนั้น
พระเยซูบอกเขาว่า “หมู่ต้านจะได้กิ๋นจากถ้วยของเฮาแน่นอน แต่ตี้จะหื้อใผนั่งเผิกขวาเผิกซ้ายของเฮานั้น บ่ใจ้เฮาเป๋นคนจัดหื้อนั่งเน่อ แต่พระบิดาของเฮาเต้าอั้นตี้เป๋นผู้เลือกว่าจะหื้อใผนั่งตั๊ดไหน”
พระเยซูก็ฮ้องหมู่เขาตึงหมดมาหา แล้วอู้ว่า “ต้านตังหลายก็ฮู้แล้วว่าผู้ปกครองของคนต่างจ้าด วางตั๋วเป๋นนายเหนือเขาตังหลาย หมู่ผู้นำก็ใจ๊อำนาจเหนือเขาตังหลายตวย
เมื่อพระเยซูหันหมู่สาวกเยียะจาอั้น ก็บ่ปอใจ๋ อู้กับหมู่เขาว่า “หื้อหมู่หละอ่อนเข้ามาหาเฮาเต๊อะ บ่ดีห้ามเขาไว้ ย้อนว่าแผ่นดินของพระเจ้าเป๋นของคนตี้เผียบเหมือนหละอ่อนหมู่นี้
เมื่อหมู่สาวกแหมสิบคนได้ยินจาอั้น ก็ปากั๋นโขดยากอบกับยอห์น
แต่นายธรรมศาลาโขดตี้พระเยซูฮักษาโรคในวันสะบาโต จึงบอกคนตังหลายว่า “มีหกวันตี้หื้อเยียะก๋านได้ ในหกวันนั้นหื้อมาฮักษาโรคเต๊อะ แต่ในวันสะบาโตขอย้างก่อน”
ความฮักนั้นก็ต้องมีความอดทน ต้องมีความเมตต๋ากรุณา บ่ขอยกั๋น บ่อวดตั๋วกาว่าจ๋องหอง
ห้ามเยียะสิ่งต่างๆ อย่างหันแก่ตั๋วกาว่าอวดตั๋ว แต่หื้อมีใจ๋ถ่อมกับถือว่าคนอื่นดีกว่าตั๋วเก่า
แต่ถ้าในใจ๋ของหมู่ต้านมีความขมขื่นย้อนขอยกั๋นกับหันแก่ตั๋ว ก็บ่ต้องอวดว่าตั๋วมีผญาปั๋ญญากับจุเปื้อปิดบังความจริง
ส่วนคนตี้อายุหน้อยก็เหมือนกั๋น หื้อเจื้อฟังผู้ปกครองคริสตจักร แต่แต๊ๆ กู้คนก็ต้องถ่อมตั๋วถ่อมใจ๋ฮับใจ๊กั๋นเหมือนตี้พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “พระเจ้าต่อต้านคนตี้หยิ่งจ๋องหอง แต่ปั๋นปอนคนตี้ถ่อมใจ๋”