20 ป้อจายหนุ่มคนนั้นตอบว่า “ข้อต่างๆ ในบทบัญญัตินี้ ข้าพเจ้าได้ถือฮักษากู้ข้อบ่ได้ขาดอยู่แล้ว ยังมีอะหยังตี้จะต้องเยียะแหมก่อ”
จงเคารพนับถือป้อแม่ของตั๋ว แล้วจงฮักเปื้อนบ้านเหมือนฮักตั๋วเก่า’ ”
พระเยซูตอบว่า “ถ้าต้านต้องก๋านเป๋นคนดีพร้อมในสายต๋าของพระเจ้า ต้านจะต้องไปขายของกู้อย่างตี้ต้านมีอยู่ แล้วเอาสตางค์ไปแจกคนตุ๊กคนจ๋น ต้านจึงจะมีสมบัติในสวรรค์ แล้วตวยเฮามาเป๋นสาวกของเฮาเต๊อะ”
แต่เขาตอบป้อว่า ‘ผ่อลอ ลูกได้ฮับใจ๊ป้อมากี่ปี๋แล้ว บ่เกยเหลือกำสั่งของป้อเลยสักข้อ ขนาดแป๊ะสักตั๋วนึ่ง ป้อก็ยังบ่เกยหื้อฆ่าเลี้ยงเปื้อฉลองกับเปื้อนฝูง
เฮาบอกต้านตังหลายว่า ในสวรรค์ก็เป๋นอย่างเดียวกั๋นเมื่อคนบาปคนนึ่งกลับใจ๋จากบาป จะมีความจื้นจมยินดีนักเหลือเก้าสิบเก้าคนตี้เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมแล้วบ่ต้องกลับใจ๋จากบาป
หมู่เขาก็เขหื้อพระองค์ตอบติกๆ แล้วพระองค์ก็เลยลุกขึ้นอู้กับหมู่เขาว่า “ในหมู่ต้านคนใดบ่มีบาปเลย ก็หื้อเอาบ่าหินขว้างนางก่อนแล่”
เมื่อตะก่อนข้าพเจ้ามีจีวิตอยู่โดยบ่ฮู้บทบัญญัติ แต่เมื่อฮู้บทบัญญัติแล้ว บาปก็มีอำนาจขึ้นมา แล้วข้าพเจ้าก็ต๋าย
ถ้าจาอั้นแล้ว บทบัญญัตินี้ก็เผียบเหมือนเป๋นผู้ตี้ควบคุมเฮา จ๋นเถิงวันตี้พระเยซูคริสต์มา เปื้อพระเจ้าจะเยียะหื้อเฮาเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อ
ส่วนเรื่องก๋านเอาแต๊เอาว่าก๋านฮักษาบทบัญญัติ ข้าพเจ้าได้ค่ำคนในคริสตจักรมาแล้ว ส่วนก๋านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยเยียะต๋ามบทบัญญัตินั้น ข้าพเจ้าก็บ่เกยเยียะผิดเลย