5 “แหมอย่าง ใผคนใดตี้ต้อนฮับคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยจาอี้ ย้อนหันแก่เฮา ก็เผียบเหมือนกับว่าคนนั้นได้ต้อนฮับเฮาตวย
ย้อนจาอั้น ถ้าใผคนใดอ่อนน้อมถ่อมต๋น เหมือนหละอ่อนหน้อยๆ คนนี้ ก็จะนับได้ว่าเป๋นคนตี้ยิ่งใหญ่เหลือเปิ้นในแผ่นดินสวรรค์
แต่ถ้าใผคนใดเยียะหื้อคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยตี้เจื้อวางใจ๋ในเฮาหลงผิดไปสักคนนึ่ง ก็หื้อเอาบ่าหินโม่ก้อนใหญ่ๆ มัดติดคอคนนั้น แล้วอุ้มโจ้งลงในทะเลหื้อต๋ายเหีย ก็ยังดีเหลือ
“แล้วพระองค์ผู้เป๋นกษัตริย์จะตอบหมู่เขาว่า ‘เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า เมื่อใดก็ต๋ามตี้หมู่ต้านเยียะกับคนตี้ต่ำต้อยตี้สุดคนนึ่งในหมู่ปี้น้องของเฮา ก็เหมือนต้านตังหลายได้เยียะต่อเฮาตวย’
“พระองค์จะตอบว่า ‘เฮาบอกความจริงแก่เจ้าตังหลายว่า อะหยังก็ต๋ามตี้เจ้าตังหลายบ่ได้เยียะกับคนต่ำต้อยตี้สุดคนนึ่ง เจ้าตังหลายก็บ่ได้เยียะต่อเฮาเลย’
ย้อนว่ากู้คนตี้ขอก็จะได้ กู้คนตี้เซาะก็จะปะ กู้คนตี้ฮ้องตี้ปะตู๋ก็จะเปิดหื้อเขา
“ถ้าใผจะต้อนฮับหละอ่อนหน้อยจาอี้ย้อนหันแก่เฮา คนนั้นก็ได้ต้อนฮับเฮา บ่ใจ้ต้อนฮับก้าเฮาเต้าอั้น แต่ยังต้อนฮับผู้ตี้ใจ๊เฮามาตวย”
เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ใผก็ดีตี้เอาน้ำหื้อหมู่ต้านกิ๋นสักจอกนึ่งย้อนว่าหมู่ต้านเป๋นคนฝ่ายพระคริสต์ คนนั้นก็จะได้ฮับรางวัลแน่นอน”
แล้วบอกหมู่เขาว่า “ใผคนใดตี้ต้อนฮับคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยจาอี้ย้อนหันแก่เฮา ก็เผียบเหมือนกับว่าคนนั้นได้ต้อนฮับเฮาตวย คนใดต้อนฮับเฮาคนนั้นก็ได้ต้อนฮับผู้ตี้ใจ๊เฮามา ย้อนว่าใผเล็กหน้อยตี้สุดในหมู่ต้าน คนนั้นละเป๋นใหญ่ตี้สุด”
เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า คนตี้ยอมฮับคนตี้เฮาใจ๊ไป ก็ยอมฮับเฮาตวย กับคนตี้ยอมฮับเฮาก็ยอมฮับผู้ตี้ใจ๊เฮามา”
เถิงแม้ว่าข้าพเจ้าบ่สบาย เยียะหื้อเป๋นภาระแก่ต้านตังหลายตี้ต้องผ่อกอยเอาใจ๋ใส่ ต้านตังหลายก็บ่ได้ดูแควนกาว่าละข้าพเจ้า แต่ได้ต้อนฮับ เหมือนกับว่าข้าพเจ้าเป๋นทูตสวรรค์จากพระเจ้า กาว่าเป๋นพระเยซูคริสต์เหียเลย