26 “คนฮับใจ๊คนนั้นก็คุกเข่าลงอ้อนวอนต่อเจ้าองค์นั้นว่า ‘ขอเวลาหื้อแหมหน้อยเต๊อะ จะเอาสตางค์ตึงหมดมาใจ๊หนี้หื้อจ๋นครบกู้บาทกู้สตางค์’
“เปื้อนคนฮับใจ๊ตี้เป๋นลูกหนี้ก็คุกเข่าลงอ้อนวอนว่า ‘ขอเวลาแหมสักหน้อยเต๊อะ แล้วเฮาจะเอาสตางค์ตึงหมดมาส้ายหนี้หื้อจ๋นครบ’
หมู่เขาปากั๋นเข้าไปในบ้านหลังนั้น ก็ปะหละอ่อนกับแม่คือมารีย์ ก็กราบไหว้กับนมัสก๋านแล้วเปิดหีบสมบัติเอา คำ กำยาน มดยอบออกมาถวาย เป๋นของขวัญหื้อพระองค์
ต๋อนนั้นมีคนนึ่งเป๋นขี้ตู้ด มาคุกเข่าไหว้ต่อหน้าพระองค์ อู้ว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
ซีโมนก็บอกพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าหันว่าคนตี้นายยกหนี้หื้อนัก ก็ฮักนายนัก” พระองค์จึงว่า “ต้านอู้ถูกแล้ว”
ย้อนว่าหมู่เขาบ่ฮู้ตางตี้จะเยียะหื้อเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม หมู่เขาฮิหาตางเอาคนเดียว โดยบ่ยอมฮับวิธีของพระเจ้าตี้จะเยียะหื้อเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม