31 จ๋นคนตังหลายปากั๋นงืดเมื่อได้หันคนใบ้อู้ได้ คนพิก๋านก็หาย คนง่อยก็เตียวได้ คนต๋าบอดก็ผ่อหันได้แหม คนตังหลายก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าของจาวอิสราเอล
มีหมู่คนจ๋ำนวนนักมาหาพระองค์ ปาหมู่คนง่อย คนต๋าบอด คนพิก๋าน คนเป๋นใบ้ ตึงคนตี้เป๋นพยาธิสะป๊ะ มาวางนอนใก้ตี๋นพระเยซู แล้วพระองค์ก็โผดฮักษาหมู่เขาจ๋นหายกั๋นหมดกู้คน
ย้อนจาอั้น ถ้ามือกาว่าตี๋นของต้านเยียะหื้อตั๋วต้านเป๋นบาป ก็หื้อกกขว้างเหีย ย้อนว่าถ้ามีมือกุดกาว่าตี๋นปุดแต่ยังมีจีวิตนิรันดร์ ก็ยังดีเหลือมีมือกาว่าตี๋นตึงสองข้างดีครบหมด แต่ต้องตกในไฟตี้บ่มีวันดับ
มีคนต๋าบอดกับคนง่อยปากั๋นเข้ามาหาพระเยซูตี้พระวิหาร แล้วพระองค์ฮักษาหมู่เขาหื้อหาย
เมื่อพระเยซูได้ยินกำอู้กำจ๋าจาอั้น ก็งืดในความเจื้อของนายร้อย จึงอู้กับคนตี้ติดต๋ามว่า “เฮาบอกความจริงหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า เฮาบ่เกยปะใผคนใดในประเทศอิสราเอลตี้มีความเจื้อนักขนาดนี้มาก่อนเลย
ต๋อนตี้ป้อจายตี้หายต๋าบอดสองคนนั้นออกไปจากตี้หั้น มีคนปาป้อจายตี้โดนผีเข้ามาหาพระเยซู ผีได้เยียะหื้อเขาเป๋นใบ้
เมื่อพระเยซูไล่ผีนั้นออกไปแล้ว ป้อจายคนนั้นก็อู้ได้ คนตังหลายก็งืด ปากั๋นอู้ว่า “บ่เกยฮู้บ่เกยหันเรื่องจาอี้ในประเทศอิสราเอลมาก่อนสักเตื้อ”
เมื่อจาวบ้านจาวเมืองหันจาอั้น กู้คนก็เก๋งกั๋ว แล้วปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า ตี้ยอมหื้อคนมีสิทธิอำนาจเยียะจาอั้นได้ตวย
คนง่อยนั้นก็ลุกขึ้น แบกตี้นอนแล้วเตียวปิ๊กบ้านต่อหน้าต่อต๋าคนตังหลาย คนตึงหมดก็ปากั๋นงืดสรรเสริญพระเจ้าว่า “เฮาบ่เกยฮู้บ่เกยหันอะหยังจาอี้สักเตื้อ”
คนตังหลายก็ปากั๋นงืดขนาดอู้กั๋นว่า “กู้สิ่งตี้พระเยซูเยียะนั้นดีขนาด พระองค์เยียะหื้อคนหูหนวกได้ยิน เยียะหื้อคนใบ้อู้ได้”
ถ้ามือของต้านเยียะหื้อตั๋วต้านเป๋นบาป ก็หื้อกกขว้างเหีย ย้อนว่าถ้ามีมือกุดแต่ยังมีจีวิตนิรันดร์ ยังดีเหลือมีมือตึงสองข้างดีครบหมด แต่ต้องตกหม้อหน้าฮกตี้มีไฟไหม้บ่ฮู้จักดับ
แต่เมื่อจัดงานเลี้ยง หื้อเจิญหมู่คนตุ๊ก คนพิก๋าน คนแข้งหักขาห้าน กับคนต๋าบอดตวย
คนฮับใจ๊ก็ปิ๊กมาบอกนาย นายโขดขนาดสั่งคนฮับใจ๊ว่า ‘ออกไปต๋ามกองใหญ่กับกองหน้อยในเมืองเวยๆ ปาคนตุ๊ก คนพิก๋าน คนต๋าบอด กับคนแข้งหักขาห้านเข้ามาเน่อ’
เขาก็ผ่อหันได้บ่าเดียวนั้นเลย แล้วเขาก็ตวยพระองค์ไปสรรเสริญพระเจ้าไปตวย เมื่อคนตังหลายหันจาอั้นก็สรรเสริญพระเจ้า
คนตังหลายตี้ตวยมาก็เก๋งกั๋วกั๋นขนาด แล้วปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าว่า “ต้านผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้ยิ่งใหญ่ได้เกิดขึ้นมาต้ามก๋างหมู่เฮาแล้ว กับพระเจ้าได้มาจ้วยคนของพระองค์แล้ว”
หมู่ผู้นำจาวยิวเลยฮ้องป้อจายตี้เกยต๋าบอดคนนั้นมาแหมเตื้อนึ่ง แล้วก็บอกกับเขาว่า “เจ้าต้องสาบานต่อหน้าพระเจ้าว่าจะอู้ความจริง เฮาฮู้ว่าป้อจายคนนั้นเป๋นคนบาป”