26 พระเยซูตอบว่า “บ่ถูกต้องตี้จะเอาของกิ๋นของลูกไปโจ้งหื้อหมา”
แต่แม่ญิงคนนั้นก็เข้ามาคุกเข่าต่อหน้าพระเยซู แล้วอู้ว่า “พระองค์เจ้าข้าขอโผดจ้วยข้าเจ้าตวยเต๊อะ”
แต่แม่ญิงคนนั้นตอบว่า “แม่นแล้ว แต่ว่าต้านเจ้าข้า แม้แต่หมาก็ยังได้กิ๋นเศษของกิ๋นตี้ตกจากโต๊ะของเจ้าของ”
“ห้ามเอาของศักดิ์สิทธิ์ยื่นหื้อหมา กับบ่ดีเอาไข่มุกโจ้งหื้อหมู ย้อนว่าหมากับหมูจะเอาตี๋นซอกย่ำของหมู่นั้นหื้อจ๋มปื๊นตี๋นของมัน ป๋ายบ่ปอจะงว้ายปิ๊กมาขบตวย
หมู่เขาคือจาวอิสราเอลตี้พระเจ้าเลือกหื้อเป๋นลูกของพระองค์ หื้อหมู่เขาได้หันความยิ่งใหญ่ของพระองค์ กับหื้อพันธสัญญาตังหลายกับบทบัญญัติแก่หมู่เขา หื้อเขาฮู้วิธีก๋านนมัสก๋านพระองค์อย่างถูกต้อง กับหื้อพระสัญญาต่างๆ แหม
“หมู่เฮาเกิดมาเป๋นจาวยิว บ่ใจ้คนต่างจ้าด ตี้จาวยิวถือว่าเป๋นคนบาป
หื้อจ๋ำไว้เต๊อะว่า ตะก่อนหมู่ต้านใจ๊จีวิตโดยบ่มีพระคริสต์ บ่ได้เป๋นจาวอิสราเอล กับบ่มีส่วนฮ่วมในพันธสัญญาตี้พระเจ้าหื้อไว้ หมู่ต้านใจ๊จีวิตในโลกนี้ อย่างบ่มีความหวังกับบ่มีพระเจ้า
หละวังหมู่ตี้เป๋นเหมือนหมา ตี้เยียะบ่ดี ตี้ซอบตัดเนื้อเถือหนัง ตี้ถือว่า เป๋นตางเดียวเต้าอั้นตี้จะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ
ส่วนคนตี้อยู่นอกเมืองเป๋นหมู่หมา คือคนตี้ใจ๊เวทมนตร์กาถา คนตี้ล่วงประเวณี คนตี้ฆ่าคนอื่น คนตี้กราบไหว้ฮูปเคารพ กับคนตี้ฮักก๋านขี้จุกับจุอยู่ตลอดเวลา