1 ต๋อนนั้นมีหมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์บางคนเตียวตางมาจากกรุงเยรูซาเล็มมาหาพระเยซู ถามว่า
“หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีมีอำนาจตี้จะสอนต้านตังหลายเรื่องบทบัญญัติของโมเสส
เฮาจะบอกหื้อฮู้ว่า ถ้าต้านตังหลายบ่เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้านักเหลือหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี ต้านจะเข้าแผ่นดินสวรรค์บ่ได้เลย
แต่มีหมู่ธรรมาจ๋ารย์ตี้ลุกจากกรุงเยรูซาเล็มมา อู้กั๋นว่า “เขาถูกเบเอลเซบูล หัวหน้าผีเข้า ตี้เขาไล่ผีออกได้นั้น ก็ย้อนใจ๊อำนาจของหัวหน้าผีตั๋วนี้ละ”
วันนึ่งเมื่อพระองค์ก่ำลังสั่งสอนอยู่ ก็มีหมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์นั่งฟังอยู่ตี้หั้นตวย หมู่เขามาจากกู้หมู่บ้านในแคว้นกาลิลี แคว้นยูเดียกับกรุงเยรูซาเล็ม กับพระเจ้าได้หื้อฤทธิ์อำนาจกับพระเยซูตี้ฮักษาโรคต่างๆ หื้อหาย
หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีกึ๊ดในใจ๋ว่า “คนนี้เป๋นใผ ตี้อู้หมิ่นประมาทพระเจ้า ใผจะยกโต้ษบาปได้นอกจากพระเจ้าองค์เดียวเต้าอั้น”
หมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ตี้อยู่ในหมู่ของเขาซูบซาบกั๋น ติหมู่สาวกของพระเยซูว่า เป๋นจาใดหมู่ต้านมากิ๋นมาดื่มกับหมู่คนเก็บภาษีกับหมู่คนบาป
นี่เป๋นกำพยานของยอห์น เมื่อหมู่ผู้นำจาวยิวในกรุงเยรูซาเล็มส่งหมู่ปุโรหิตกับหมู่เลวีไปหายอห์น หมู่เขามาถามยอห์นว่า “ต้านเป๋นใผ”
ตึงสองหมู่จึงผิดเถียงกั๋นเสียงดังนักขึ้นติกๆ แล้วมีธรรมาจ๋ารย์บางคนตี้เป๋นฟาริสียืนขึ้นเถียงอย่างหนักแน่นว่า “หมู่เฮาบ่หันว่าป้อจายคนนี้เยียะผิดอะหยังสักหน้อย วิญญาณกาว่าทูตสวรรค์อาจจะอู้กับเขาแต๊”
เมื่อเปาโลมาแผวแล้ว หมู่จาวยิวตี้มาจากกรุงเยรูซาเล็มก็มายืนแวดตะหลุ้มกล่าวหาว่า เปาโลเยียะผิดฮ้ายแฮงหลายอย่าง แต่ข้อหาหมู่นั้น หมู่เขาพิสูจน์บ่ได้สักข้อ