36 เปื้ออ้อนวอนขอหยุบตี๋นเสื้อของพระองค์เต้าอั้นก็ปอแล้ว ใผตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ก็หายป่วยกั๋นหมดกู้คน
เมื่อคนตี้หั้นจ๋ำพระเยซูได้ ก็ส่งข่าวเอิ้นบอกกั๋นไปใคว่แคว้น คนตังหลายก็ปาคนป่วยมาหาพระองค์
“เขาฮิเยียะกู้อย่างเปื้ออวดคนเต้าอั้น เขาแป๋งแอ็บใส่ข้อพระคัมภีร์แก่นใหญ่เหลือเปิ้นมัดตี้ตั๋ว แล้วใส่เสื้อคุมตี้มีพู่ห้อยยาวเหลือเปิ้น
ย้อนในวันนั้นพระองค์ได้ฮักษาคนจ๋ำนวนนักหื้อหาย คนเป๋นพยาธิพะยำต่างๆ ก็ยัดยู้กั๋นเข้ามาเปื้อจะหยุบจะก๋ำพระองค์ แล้วจะหายโรค
พระองค์ไปตังใดบ่ว่าในหมู่บ้าน ในเมือง กาว่าไปบ้านนอกก็ดี คนตังหลายก็ปาเอาคนป่วยมานอนต๋ามกาด เปื้อขอหยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ กู้คนตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อของพระองค์ก็หายป่วย
เมื่อพระเยซูตึงหมู่สาวกมาแผวเมืองเบธไซดา มีคนปาคนต๋าบอดคนนึ่งมาอ้อนวอนขอพระองค์ฮักษาเขาหื้อหาย
คนตังหลายต่างคนก็ต่างพยายามตี้จะถูกตั๋วพระเยซู ย้อนมีฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ฮักษาโรคของหมู่เขาหื้อหายกู้คน
กู้คนตี้พระบิดาหื้อเฮา จะมาหาเฮา ใผตี้มาหาเฮา เฮาจะบ่ละบ่ขว้างเขา
ถ้าวันสะบาโตหมู่ต้านยังเยียะพิธีสุหนัตหื้อหละอ่อนป้อจายได้ เปื้อบ่หื้อผิดบทบัญญัติของโมเสส แล้วหมู่ต้านจะมาโขดเฮาตี้เฮาฮักษาคนๆ นึ่งหื้อหายเป๋นปกติในวันสะบาโตเยียะหยัง
ป้อจายง่อยตี้หมู่ต้านเกยฮู้จักหายเป๋นปกติ ย้อนความเจื้อในฤทธิ์เดชของพระเยซู ความเจื้อพระเยซูเยียะหื้อเขาหายเป๋นปกติ อย่างตี้หมู่ต้านหันกับต๋าจาอี้ละ