2 ก็อู้กับหมู่ตี้เปิ็กษาว่า “เขาคนนี้จะต้องเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมาเป๋นขึ้นจากความต๋ายแหมเตื้อแน่ๆ เขาเถิงเยียะก๋านอัศจ๋รรย์หมู่นี้ได้”
เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า บ่มีใผตี้ยิ่งใหญ่เหลือยอห์นผู้หื้อบัพติศมา แต่คนตี้เล็กหน้อยตี้สุดในแผ่นดินสวรรค์นั้น ก็ยังใหญ่เหลือยอห์นแหมก่อน
หมู่สาวกตอบว่า “บางคนก็ว่าเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมา บางคนก็ว่าเป๋นเอลียาห์ เป๋นเยเรมีย์ก็มี กาว่าเป๋นคนใดคนนึ่งในหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า”
หลายปี๋ผ่านมา ยอห์นผู้หื้อบัพติศมาบอกคนในดินแดนทุรกั๋นดารในแคว้นยูเดีย
กษัตริย์เฮโรดได้ยินจื้อเสียงของพระเยซู ย้อนมีคนเล่าลือกั๋นไปทั่ว บางคนอู้ว่า “คนนี้ต้องเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมา ตี้เป๋นขึ้นจากความต๋ายแน่ๆ เถิงเยียะก๋านอัศจ๋รรย์ได้”
หมู่สาวกตอบว่า “บางคนก็ว่าเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมา บางคนก็ว่าเป๋นเอลียาห์ แล้วมีบางคนว่าเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าคนนึ่ง”
กษัตริย์เฮโรดตี้ปกครองแคว้นกาลิลีได้ยินเรื่องเหตุก๋ารณ์ตังหลายตี้พระเยซูกับสาวกได้เยียะ จึงสับสนขนาด ย้อนบางคนบอกว่ายอห์นเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว
คนนักขนาดก็ปากั๋นมาหาพระองค์ แล้วก็อู้ว่า “ยอห์นบ่ได้เยียะหมายสำคัญอะหยังเลย แต่กู้สิ่งตี้ยอห์นได้อู้เถิงป้อจายคนนี้ก็เป๋นความจริง”