14 เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดู แล้วฮักษาคนเป๋นพยาธิในหมู่นั้นหื้อหาย
ตกต๋อนแลงหมู่สาวกก็มาบอกพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ บ่าเดี่ยวนี้ก็ค่ำนักแกแล้ว ต๋ำหมู่นี้ก็ทุรกั๋นดาร หื้อคนหมู่นี้ปิ๊กไปก่อนบ๋อ เปื้อจะได้ไปเซาะซื้อของกิ๋นกั๋นต๋ามหมู่บ้านต่างๆ นั้น”
พระเยซูเตียวตางไปใคว่แคว้นกาลิลี เปื้อเตสนาสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว กับบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าหื้อคนฮู้ ป๋ายบ่ปอยังฮักษาคนเป๋นพยาธิต่างๆ หื้อหายตวย
เมื่อพระเยซูหันคนตังหลาย พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาตุ๊กใจ๋หลายอย่าง กับบ่มีใผจ้วย เผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาเผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงสั่งสอนหมู่เขาหลายเรื่อง
ผีเกยเยียะหื้อตกน้ำตกไฟเจื่อๆ เปื้อจะฆ่าหื้อต๋าย ถ้าต้านสามารถจ้วยได้ ก็ขออินดูจ้วยน่อยเต๊อะ”
เมื่อพระองค์มาใก้จ๋นหันกรุงเยรูซาเล็มอยู่ตังหน้า พระองค์ก็ไห้ ย้อนอินดูคนในเมืองนั้น
เมื่อพระเยซูหันแม่ของป้อจายคนนั้น พระองค์มีใจ๋อินดูนาง อู้ว่า “บ่ต้องไห้เน่อ”
ย้อนจาอี้พระเยซูจึงต้องเป๋นเหมือนปี้น้องของพระองค์กู้อย่าง เปื้อจะได้เป๋นมหาปุโรหิตตี้มีเมตต๋ากับซื่อสัตย์ตี้จะฮับใจ๊พระเจ้า กับเปื้อคนตังหลายจะฮับก๋านยกโต้ษบาป
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย
มหาปุโรหิตหันอกหันใจ๋คนบ่ฮู้เรื่องตี้ได้หลงผิด ย้อนว่ามหาปุโรหิตเองก็มีความอ่อนแอเหมือนกั๋น