40 “หญ้าข้าวนกถูกหลกมัดเอาไปเผาไฟจาใด ในวันสิ้นโลกคนของมารก็จะถูกปาไปเผาไฟจาอั้น
พระเจ้ายังจะยกโต้ษหื้อกับคนตี้ด่าบุตรมนุษย์ได้ แต่จะยกโต้ษหื้อคนตี้ด่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ตึงบ่ได้ บ่ว่าบ่าเดี่ยวนี้กาว่าตลอดผดไปแผวยุคหน้า”
เม็ดตี้ตกก๋างป่าหนามนั้น ก็เหมือนคนตี้ได้ฟังถ้อยกำแล้ว แต่ยังเป๋นห่วงเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับจีวิตในโลกนี้ กับหลงมัวเมาข้าวของเงินคำ สิ่งหมู่นี้ก็มางำถ้อยกำไว้ เยียะหื้อถ้อยกำนั้นบ่เกิดผลในจีวิต
ศัตรู๋ตี้เข้ามาหว่านเม็ดหญ้าข้าวนกนั้นก็คือมาร หน้าเกี่ยวข้าวเผียบเหมือนเป๋นวันสิ้นโลก หมู่คนงานตี้ปากั๋นเกี่ยวข้าวก็เผียบเหมือนหมู่ทูตสวรรค์
แล้วในวันสิ้นโลกก็จะเป๋นจาอั้น หมู่ทูตสวรรค์จะแยกคนบ่ดีออกจากคนยำเก๋งพระเจ้า
ต๋อนตี้พระเยซูก่ำลังนั่งอยู่บนดอยบ่ากอกเทศ หมู่สาวกมาถามพระองค์เป๋นก๋านส่วนตั๋วว่า “ขอบอกหมู่เฮากำเต๊อะว่า สิ่งหมู่นี้จะเกิดขึ้นเมื่อใด แล้ววันตี้พระองค์จะปิ๊กมากับวันสิ้นโลกจะมีหมายสำคัญอะหยังพ่อง”
สอนเขาหื้อเจื้อฟังกู้สิ่งตี้เฮาได้สั่งไว้กับต้าน ฮู้ไว้เต๊อะว่า เฮาจะอยู่กับหมู่ต้านตลอดไปจ๋นแผววันสิ้นโลกแต๊ๆ”
เหตุก๋ารณ์หมู่นี้เกิดขึ้นกับหมู่เขาเปื้อเป๋นตั๋วอย่างเตื๋อนคนอื่น กับได้เขียนเอาไว้เปื้อเตื๋อนเฮาตี้อยู่ในยุคใก้สิ้นโลก
ย้อนถ้าเป๋นจาอั้นพระคริสต์ก็ต้องทนตุ๊กหลายเตื้อนับตั้งแต่สร้างโลกมา แต่แต๊ๆ แล้วพระองค์มาป๋ากฏในยุคสุดต๊ายเตื้อเดียวเต้าอั้น เปื้อถวายตั๋วเป๋นเครื่องปู่จาก๋ำจัดบาปจ๋นหมดเสี้ยง