20 แล้วพระเยซูก็ตั้งเก๊าต๋ำหนิว่าหื้อเมืองต่างๆ ตี้พระองค์ได้เยียะก๋านอัศจ๋รรย์ไว้นักเหลือเปิ้น ย้อนว่าหมู่เขาบ่ยอมกลับใจ๋จากบาป
จาวเมืองนีนะเวห์จะยืนขึ้นนาบโต้ษคนสมัยนี้ ในวันตี้พระเจ้าตัดสินโลก ย้อนว่าเขาตังหลายได้กลับใจ๋จากบาปเมื่อโยนาห์ไปสั่งสอนหมู่เขา แต่ต๋อนนี้คนตี้เป๋นใหญ่เหลือโยนาห์อยู่ส่องหน้าหมู่ต้าน แต่ยังบ่มีใผกลับใจ๋จากบาปสักคน
ถัดมาเมื่อลูนพระเยซูป๋ากฏหื้อสาวกตึงสิบเอ็ดคนหันต๋อนตี้หมู่เขากิ๋นข้าวกั๋นอยู่ พระองค์ว่าหื้อหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาสงสัยตึงหลึ่งตี้บ่เจื้อคนตี้ได้หันพระองค์หลังจากเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว
พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อ เฮาจะต้องอยู่กับหมู่สูไปแหมเมินสักเต้าใด เฮาจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาหละอ่อนคนนั้นมานี่แล่”
ย้อนต้านเอาเรื่องแปลกมาเล่าหื้อฟัง หมู่เฮาจึงใค่ฮู้ว่าเรื่องนี้มีความหมายว่าจาใด”
ข้าพเจ้ากั๋วว่า เมื่อข้าพเจ้าไปแอ่วหาแหม พระเจ้าจะหื้อข้าพเจ้าต้องขายขี้หน้าต่อหน้าหมู่ต้าน แล้วข้าพเจ้าจะเสียใจ๋กับคนหลายคนหมู่นั้นตี้เยียะบาปมา กับยังบ่ยอมกลับใจ๋จากมลทิน ก๋านเยียะบาปตางเพศ กับก๋านลามกตี้หมู่เขาเยียะอยู่นั้น
แต่ถ้าใผคนใดในหมู่ต้านขาดผญาปั๋ญญา ก็หื้อเขาขอจากพระเจ้า แล้วพระเจ้าจะหื้อ ย้อนพระองค์ใจ๋กว้างกับจะหื้อกู้คนโดยบ่ว่าใผเลย
หมู่เขาก็แจ้งด่าพระเจ้าตี้ปกครองในสวรรค์ ย้อนความเจ็บปวดจากแผลปุ๊ปองของหมู่เขา แต่หมู่เขาก็บ่ได้กลับใจ๋จากสิ่งบ่ดีตี้หมู่เขาได้เยียะ
ความฮ้อนอันใหญ่หลวงนั้นได้เผาคนตังหลาย หมู่เขาก็แจ้งด่าจื้อของพระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจเหนือความฉิบหายหมู่นี้ แต่หมู่เขาก็ยังบ่ได้กลับใจ๋จากบาป กับบ่ได้สรรเสริญพระเจ้า
เฮาได้หื้อโอกาสนางกลับใจ๋จากบาป แต่นางก็บ่ยอมหยุดเยียะสิ่งบ่ดีหมู่นั้นของนาง