10 บ่ต้องเอาถง เสื้อผ้าแหมผืน เกิบ กาว่าไม้เต๊าไปตวย ย้อนว่าคนตี้เยียะก๋าน ก็สมควรจะได้ฮับก๋านผ่อกอยในสิ่งตี้เขาจ๋ำเป๋นต้องใจ๊
“เมื่อต้านไปเถิงหมู่บ้านใดกาว่าเมืองใดก็ต๋าม หื้อเซาะหาคนตี้เต๋มใจ๋ต้อนฮับต้าน แล้วย้างอยู่กับเขาคนนั้น จ๋นกว่าจะออกเตียวตางต่อไปตี้อื่นแหม
แล้วสั่งว่า “บ่ต้องเอาอะหยังติดตั๋วไปเน่อ นอกจากไม้เต๊า บ่ต้องเอาของกิ๋น ถงย่าม กับสตางค์ติดตั๋วไป
ยอห์นตอบหมู่เขาว่า “คนใดมีเสื้อสองผืนหื้อแบ่งคนตี้บ่มี คนใดมีของกิ๋นก็หื้อปั๋นคนตี้บ่มีกิ๋น”
พระองค์สั่งหมู่เขาว่า “บ่ต้องเอาอะหยังไปตวยเน่อ เจ้นไม้เต๊า ถง ของกิ๋น สตางค์ กาว่า เสื้อผ้าแหมผืน
เมื่อต้านมา ขอเอาเสื้อคุมตี้ฝากไว้กับคารปัสในเมืองโตรอัสตึงหนังสือของข้าพเจ้ามาตวย สำคัญตี้สุดก็คือหนังสือตี้เขียนลงบนแผ่นหนัง