56 แล้วพระองค์กับหมู่สาวกก็เข้าไปแหมหมู่บ้านนึ่ง
“หละวังหื้อดี ห้ามดูถูกดูแควนคนตี้ต่ำต้อยหมู่นี้แม้แต่คนเดียว เฮาขอบอกหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า ทูตสวรรค์ประจ๋ำตั๋วของหมู่เขาเข้าเฝ้าพระบิดาของเฮาตี้ในสวรรค์ตลอด
เหมือนเดียวกั๋นกับบุตรมนุษย์ตี้บ่ได้มาเปื้อหื้อคนอื่นฮับใจ๊ แต่มาเปื้อฮับใจ๊คนอื่น แล้วก็สละจีวิตของต้านเปื้อเป๋นก้าไถ่คนจ๋ำนวนนักหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
แต่เฮาบอกต้านตังหลายว่า บ่ดีแก้แค้นคนตี้เยียะผิดเยียะฮ้ายต่อต้าน ถ้าใผคนใดตบแก้มเผิกขวาของต้าน ก็หื้อบิ่นแก้มเผิกซ้ายหื้อเขาตบแหม
ย้อนว่าบุตรมนุษย์มาเปื้อจะเซาะหาแล้วจ้วยคนตี้หลงหายหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
พระเยซูก็ห้ามเขาไว้ แล้วเก็บเอาใบหูมาต่อหื้อคนนั้น หูเขาก็หายเป๋นปกติ
พระเยซูอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ขอยกโต้ษหื้อหมู่เขาตวย ย้อนหมู่เขาบ่ฮู้ว่าก่ำลังเยียะอะหยัง” หมู่ทหารเอาเสื้อผ้าของพระองค์มาจกเบอร์แบ่งกั๋น
พระองค์เหลียวหน้ามาว่าหื้อเขา
เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกก่ำลังเตียวตางไป ก็มีคนนึ่งบอกพระองค์ว่า “ต้านไปตางใด ข้าพเจ้าขอตวยต้านไปตางนั้น”
คนขี้ลักนั้นก็มาเปื้อลัก ฆ่า กับทำลายเต้าอั้น แต่เฮามาเปื้อคนตี้เป๋นแกะของเฮาจะมีจีวิต เซิ่งบ่ขาดอะหยังเลย
“คนตี้ได้ยินกำสอนของเฮาแล้วบ่เจื้อฟัง เฮาบ่ตัดสินลงโต้ษเขา ย้อนว่าเฮาบ่ได้มาเปื้อตัดสินลงโต้ษโลกนี้ แต่เฮามาเปื้อจ้วยโลกนี้หื้อรอดป๊นบาปโต้ษ
ย้อนว่าพระเจ้าบ่ได้ส่งพระบุตรเข้ามาในโลกนี้ เปื้อตัดสินลงโต้ษคนในโลก แต่มาเปื้อจ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ
ห้ามหื้อความบ่ดีมีชัยเหนือต้าน แต่หื้อมีชัยเหนือความบ่ดีด้วยความดี
กำอู้นี้เจื้อถือได้ตี้กู้คนสมควรฮับไว้อย่างเต๋มตี้คือ พระเยซูคริสต์ได้เข้ามาในโลก เปื้อจ้วยคนบาปหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ เซิ่งข้าพเจ้าเป๋นคนบาปตี้แย่ตี้สุดในหมู่คนบาปตังหลาย