55 พระองค์เหลียวหน้ามาว่าหื้อเขา
พระเยซูก็งว้ายหลังมาอู้กับเปโตรว่า “ไอ่ซาต๋าน ไปหื้อป๊นหูป๊นต๋า เจ้าก่ำลังขัดขวางเฮา ย้อนว่าเจ้าบ่ได้กึ๊ดอย่างพระเจ้า แต่กึ๊ดอย่างคน”
เปโตรบอกพระองค์ว่า “เถิงคนอื่นๆ จะละพระองค์ไปหมด แต่ข้าพเจ้าจะบ่มีวันเยียะจาอั้น”
หื้อเฝ้าหละวังกับอธิษฐานตวย เปื้อว่าต้านจะบ่ตกอยู่ในอำนาจของก๋านลองใจ๋ เถิงแม้ว่าจิตใจ๋ฝ่ายวิญญาณใค่ยอมเยียะ แต่ตั๋วของคนเฮายังอ่อนแออยู่”
สาวกคนนึ่งตี้อยู่กับพระเยซูก็จั๊กดาบออกมาฟันถูกหูคนฮับใจ๊ของมหาปุโรหิตปุด
เมื่อยากอบกับยอห์นสาวกของพระองค์หันจาอั้น ก็ถามพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระองค์ใค่หื้อหมู่เฮาขอไฟลงมาจากสวรรค์เผาหมู่เขาเหียดีก่อ”
แล้วพระองค์กับหมู่สาวกก็เข้าไปแหมหมู่บ้านนึ่ง
ในเรื่องบาปนั้นก็คือ หมู่คนบ่ยอมเจื้อวางใจ๋เฮา
ตึงกำสรรเสริญ ตึงกำแจ้ง ก็ออกมาจากปากอันเดียวกั๋นนี้ ปี้น้องเหย ขอเต๊อะ บ่ดีหื้อเป๋นจาอั้นเน่อ
ถ้าใผเยียะบ่ดีต่อต้านก็ห้ามเยียะบ่ดีตอบเขา กาว่าด่าคนตี้ด่าต้าน แต่หื้อปั๋นปอนหมู่เขาแตน ย้อนว่าพระเจ้าต้องก๋านหื้อหมู่ต้านเยียะจาอี้ แล้วพระองค์จะได้ปั๋นปอนหื้อหมู่ต้าน
เฮาฮักใผเฮาก็จะตักเตื๋อนกับตี๋สอนเปื้อสอนคนนั้น ย้อนจาอั้น หื้อกระตือรือร้นกับกลับใจ๋จากบาป