41 พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อกับเยียะบ่ดี เฮาจะอยู่กับหมู่สูกับจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาลูกมานี่แล่”
“ส่วนคนตังหลายตี้ฮู้สึกอิดอกอ่อนใจ๋ กับมีภาระหนัก หื้อมาหาเฮาเต๊อะ แล้วเฮาจะหื้อต้านตังหลายหายอิดหายอ่อนกับได้พักผ่อนหย่อนใจ๋
พระเยซูก็ตอบว่า “มีก้าหมู่คนบ่ดีกับคนบ่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าตี้ฮ้องขอหื้อเยียะหมายสำคัญหื้อผ่อ แต่พระเจ้าจะบ่เยียะหื้อหันเน่อ นอกจากหมายสำคัญตี้เกิดขึ้นกับโยนาห์ ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า
ผีฮ้ายตั๋วนั้นก็ไปจวนผีตั๋วอื่นๆ แหมเจ็ดตั๋วตี้ฮ้ายเหลือมันแหม แล้วปากั๋นเข้ามาอยู่ในเฮือนหลังนั้น สุดต๊ายแล้วคนๆ นั้นก็ซ้ำฮ้ายเหลือเก่าแหม คนบ่ดีในสมัยนี้ก็จะมีสภาพเหมือนจาอั้นตวย”
มีก้าหมู่คนบ่ดีกับคนบ่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า ตี้ฮ้องขอหื้อเยียะหมายสำคัญหื้อผ่อ แต่พระเจ้าจะบ่เยียะหื้อหันเน่อ นอกจากหมายสำคัญตี้เกิดขึ้นกับโยนาห์ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า” แล้วพระเยซูก็ละหมู่เขาไป
พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อกับเยียะบ่ดี เฮาจะต้องอยู่กับหมู่สูแหมเมินสักเต้าใด เฮาจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาหละอ่อนคนนั้นมานี่แล่”
เฮาบอกความจริงแก่เจ้าตังหลายว่า โต้ษตี้ได้ฆ่าคนหมู่นั้นก็จะมาเถิงคนในยุคนี้อย่างแน่นอน
แต่เมื่อยอห์นหันหมู่ฟาริสีกับหมู่สะดูสีหลายคนปากั๋นมาเปื้อจะฮับบัพติศมา ยอห์นว่าหื้อหมู่เขาว่า “หมู่จ้าดงูปิ๊ด ใผเตื๋อนหื้อหมู่เจ้าหลบหนีจากก๋านลงโต้ษของพระเจ้า ตี้ก่ำลังจะมาเถิง
เมื่อพระเยซูหันหมู่สาวกเยียะจาอั้น ก็บ่ปอใจ๋ อู้กับหมู่เขาว่า “หื้อหมู่หละอ่อนเข้ามาหาเฮาเต๊อะ บ่ดีห้ามเขาไว้ ย้อนว่าแผ่นดินของพระเจ้าเป๋นของคนตี้เผียบเหมือนหละอ่อนหมู่นี้
พระเยซูก็เลยหยุดแล้วอู้ว่า “ฮ้องเขามาเพ้” หมู่เขาก็ฮ้องคนต๋าบอดนั้นบอกว่า “หื้อจื้นอกจื้นใจ๋เต๊อะ ขะใจ๋ลุกขึ้นแหล่ พระเยซูฮ้องเจ้าแล้ว”
พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อ เฮาจะต้องอยู่กับหมู่สูไปแหมเมินสักเต้าใด เฮาจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาหละอ่อนคนนั้นมานี่แล่”
พระเยซูจึงอู้กับหมู่เขาว่า “บ่มีความเจื้อกา” หมู่เขาก็กั๋วกับปากั๋นงืดอู้กั๋นว่า “ต้านผู้นี้เป๋นใผกั๋น สั่งบังคับลมกับคลื่นได้ ลมกับคลื่นก็เจื้อฟังต้าน”
ข้าพเจ้าขอหมู่สาวกของต้านไล่ผีนั้นออก แต่หมู่เขาไล่มันออกบ่ได้”
เมื่อหละอ่อนคนนั้นก่ำลังมา ผีฮ้ายก็เยียะหื้อเขาจั๊กดิ้นจั๊กงอ แต่พระเยซูสั่งผีฮ้ายนั้นหื้อออกมา กับฮักษาหละอ่อนหื้อหายเป๋นปกติ แล้วหื้อป้อของเขาฮับไป
พระเยซูอู้กับเขาว่า “ฟีลิปเหย เฮาอยู่กับต้านปอเถิงมอกอี้ละ ต้านยังบ่ฮู้จักเฮาแหมกา ใผตี้หันเฮาก็หันพระบิดา เป๋นจาใดต้านยังอู้ว่า ‘ขอหื้อเฮาหันพระบิดา’
แล้วพระองค์อู้กับโธมัสว่า “โธมัสเหย เอานิ้วมาแหย่ตี้นี่กับผ่อมือของเฮา แล้วก็เอามือซวามขี้ข้างของเฮาเหีย บ่ต้องสงสัยแหม หื้อเจื้อเต๊อะ”
พระองค์อดทนต่อก๋านเยียะตั๋วของหมู่เขาในดินแดนทุรกั๋นดารเป๋นเวลาประมาณสี่สิบปี๋
แล้วเปโตรก็ตักเตื๋อนกับวิงวอนคนตังหลายเมินขนาดว่า “หื้อเอาตั๋วรอดหื้อดี หื้อป๊นจากโต้ษตี้คนบ่ดีในสมัยนี้จะต้องฮับ”
กาว่าต้านดูหมิ่นดูแควนความกรุณา ความอดใจ๋ กับความอดทนอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ต้านบ่ฮู้กา ว่าความกรุณาของพระองค์นั้นก็เปื้อหื้อโอกาสต้านกลับใจ๋จากบาป
ย้อนหมู่เขาบ่เจื้อ เฮาจึงหันว่าหมู่เขาบ่สามารถเข้าไปย้างพักอยู่ในตี้ของพระองค์
ถ้าจาอั้นขอหื้อเฮาฮิแต๊ๆ ตี้จะได้เข้าไปย้างพักในตี้ของพระองค์ เปื้อจะบ่มีใผหลงไปอย่างคนตี้บ่เจื้อฟังหมู่นั้น
แต๊ๆ แล้วเฮาตังหลายก็ได้ฮับข่าวดีเหมือนกั๋นกับหมู่เขา แต่ข่าวดีตี้หมู่เขาได้ยินนั้นบ่เป๋นประโยชน์ต่อเขา ย้อนว่าเขาหมู่นั้นบ่ได้เจื้อ
พระเยซูจึงสามารถจ้วยจีวิตหมู่คนตี้มาหาพระเจ้าโดยตางพระองค์อย่างสมบูรณ์ ย้อนพระเยซูยังมีจีวิตอยู่ตลอดเปื้ออ้อนวอนพระเจ้าเผื่อหมู่เขา