13 เมื่อพระเยซูหันแม่ของป้อจายคนนั้น พระองค์มีใจ๋อินดูนาง อู้ว่า “บ่ต้องไห้เน่อ”
“เฮาอินดูคนหมู่นี้ขนาด ย้อนหมู่เขาอยู่ตวยเฮาสามวันมาแล้ว บ่าเดี่ยวนี้บ่มีอะหยังกิ๋นสักอย่าง
เมื่อเหตุก๋ารณ์หมู่นั้นล่วงป๊นไปแล้ว พระเยซูก็ตั้งสาวกแหมเจ็ดสิบสองคน ใจ๊เขาออกไปเป๋นกู้ๆ หื้อล่วงหน้าไปก่อนพระองค์ เข้าไปในเมืองกับหมู่บ้านต่างๆ ตี้พระองค์จะไป
มีวันนึ่งพระเยซูอธิษฐานอยู่ในตี้แห่งนึ่ง เมื่ออธิษฐานจบแล้วสาวกคนนึ่งบอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ครับ ขอสอนหมู่เฮาอธิษฐาน เหมือนตี้ยอห์นผู้หื้อบัพติศมาสอนสาวกของเขาพ่อง”
พระองค์อู้กับเขาว่า “หมู่ฟาริสีล้างถ้วยจานก้าตังนอกเต้าอั้น แต่ตังในนั้นมีก้าความโลภกับก๋านบ่ดี
พระองค์ตอบว่า “ใผเป๋นป้อบ้านตี้ซื่อสัตย์ กับหลวก ตี้เจ้านายมอบหน้าตี้หื้อเป๋นหัวหน้าคนฮับใจ๊คนอื่นๆ เปื้อแจกของกิ๋นต๋ามเวลา
พระเยซูตอบเขาว่า “คนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด เจ้าตังหลายได้แก้เจื้อกงัวเจื้อกลา ปามันออกคอกไปกิ๋นน้ำในวันสะบาโตบ่ใจ้กา
หมู่อัครสาวกบอกพระเยซูว่า “ขอพระองค์โผดหื้อหมู่เฮามีความเจื้อนักขึ้นเต๊อะ”
พระองค์ก็บอกว่า “ถ้าหมู่ต้านมีความเจื้อเต้าเม็ดมัสตาร์ดเม็ดนึ่ง ต้านก็จะสั่งต้นหม่อนนี้ได้ว่า ‘จงถอนขึ้นมาแล้วลงไปปักอยู่ในทะเล’ มันก็จะเจื้อฟังต้าน
พระเยซูบอกหมู่เขาว่า “หื้อฟังกำอู้ผู้พิพากษาบ่ยุติธรรมคนนี้ลอ
ต๋อนอยู่ในบ้าน ศักเคียสลุกขึ้นอู้กับพระเยซูว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า บ่าเดี่ยวนี้ทรัพย์สิ่งของของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะแบ่งหื้อคนตุ๊กเกิ่งนึ่ง ตี้ได้โก๋งอะหยังของใผมา ข้าพเจ้าจะส้ายคืนหื้อเขาสี่เต้า”
องค์พระผู้เป๋นเจ้าเหลียวหลังมาผ่อเปโตร แล้วเปโตรก็เลยกึ๊ดเถิงกำอู้ตี้พระเยซูเกยบอกเขาว่า “คืนนี้ก่อนไก่ขัน ต้านจะบอกว่าบ่ฮู้จักเฮาสามเตื้อ”
เมื่อหมู่นางเข้าไปตังในก็ผ่อบ่หันศพของพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้า
“องค์พระผู้เป๋นเจ้าได้เป๋นขึ้นจากความต๋ายแต๊ๆ ซีโมนก็หัน”
เมื่อมาเถิงใก้ปะตู๋เมืองนั้น มีคนหามศพป้อจายหนุ่มคนนึ่งมา แม่ของป้อจายคนนั้นเป๋นหม้ายมีลูกคนเดียว จาวบ้านจ้าดหลายคนก็มาตวยนาง
แล้วพระองค์เข้าไปใก้ๆ แล้วต๊ะแตะหามศพ หมู่ตี้หามก็หยุดยืน พระองค์จึงสั่งว่า “จายหนุ่มเหย เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้น”
ยอห์นฮ้องสาวกสองคนมาหา สั่งหื้อไปถามพระเยซูว่า “ต้านเป๋นผู้ตี้จะมานั้นกา กาว่าจะต้องกองถ้าคนอื่นแหม”
คนตังหลายก็ไห้หุยสนั่นปั่นปื๊น ย้อนหละอ่อนคนนั้นต๋าย พระเยซูบอกหมู่เขาว่า “บ่ต้องไห้ เขายังบ่ต๋ายเตื้อลอ แต่หลับอยู่บ่ดาย”
มารีย์คนนี้เป๋นแม่ญิงตี้เอาน้ำมันหอมถอกลงบนตี๋นของพระเยซู แล้วเอาผมของตั๋วเก่าเจ๊ดตี๋นหื้อพระองค์ ลาซารัสตี้บ่สบายก็เป๋นน้องบ่าวของมารีย์คนนี้
ปี้สาวตึงสองคนของเขา ก็ใจ๊คนไปบอกพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ คนตี้อาจ๋ารย์ฮักก่ำลังบ่สบาย”
ทูตสวรรค์ก็ถามมารีย์ว่า “เจ้าไห้เยียะหยัง” นางก็ตอบว่า “มีคนเอาองค์พระผู้เป๋นเจ้าของข้าเจ้าไปแล้ว ข้าเจ้าบ่ฮู้ว่าเขาเอาพระองค์ไปไว้ตี้ไหน”
พระองค์ก็ถามนางว่า “เจ้าไห้เยียะหยัง ตวยเซาะหาใผอยู่กา” มารีย์กึ๊ดว่าพระเยซูเป๋นคนเยียะสวนก็เลยอู้กับพระองค์ว่า “ต้านเจ้า ถ้าต้านเอาพระองค์ไป ขอบอกข้าเจ้าเต๊อะว่าต้านเอาไปไว้ตี้ไหน ข้าเจ้าจะได้ไปฮับพระองค์”
พระเยซูฮู้เรื่องตี้หมู่ฟาริสีได้ข่าวว่า “พระเยซูมีสาวกกับหื้อบัพติศมานักเหลือยอห์น”
แล้วมีเฮือลำอื่นตี้ลุกมาจากเมืองทิเบเรียส เข้ามาจอดฝั่งใก้ๆ ตี้หมู่เขาได้กิ๋นเข้าหนมปังหลังจากพระเยซูอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าแล้ว
คนตี้โศกเศร้า ก็หื้อเยียะเหมือนคนบ่ได้โศกเศร้า คนตี้ใค่หัว ก็หื้อเยียะเหมือนคนบ่มีความสุข คนตี้ซื้อข้าวของมา ก็หื้อเยียะเหมือนบ่ใจ้เป๋นเจ้าของสิ่งนั้น
ปี้น้องตังหลาย หมู่เฮาใค่หื้อหมู่ต้านฮู้เรื่องเกี่ยวกับคนตี้ล่วงหลับไปแล้ว ว่าจะมีอะหยังเกิดขึ้นกับคนหมู่นั้นพ่อง เปื้อต้านจะบ่เศร้าเสียใจ๋เหมือนคนอื่นตี้บ่มีความหวัง
ย้อนจาอี้พระเยซูจึงต้องเป๋นเหมือนปี้น้องของพระองค์กู้อย่าง เปื้อจะได้เป๋นมหาปุโรหิตตี้มีเมตต๋ากับซื่อสัตย์ตี้จะฮับใจ๊พระเจ้า กับเปื้อคนตังหลายจะฮับก๋านยกโต้ษบาป
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย