8 ซีโมนเปโตร เมื่อหันจาอั้น ก็ก้มลงกราบพระเยซู บอกพระองค์ว่า “ขอหื้อไปไก๋ๆ ข้าพเจ้าเต๊อะ ย้อนว่าข้าพเจ้าเป๋นคนบาป”
เมื่อหมู่สาวกได้ยินก็กั๋วขนาด ปากั๋นก้มกราบลง
หมู่เขาปากั๋นเข้าไปในบ้านหลังนั้น ก็ปะหละอ่อนกับแม่คือมารีย์ ก็กราบไหว้กับนมัสก๋านแล้วเปิดหีบสมบัติเอา คำ กำยาน มดยอบออกมาถวาย เป๋นของขวัญหื้อพระองค์
แต่เขาบอกพระองค์ว่า “ต้านครับ ข้าพเจ้าบ่ดีปอตี้จะหื้อต้านลอดเข้ามาในจายคาเฮือนของข้าพเจ้าเน่อ ขอต้านสั่งกำเดียวเต้าอั้น คนฮับใจ๊ของข้าพเจ้าก็จะหายจากพยาธิตี้เขาเป๋น
เขาจึงกวั๊กเปื้อนตี้อยู่ในเฮือแหมลำนึ่งหื้อมาจ้วยกั๋น เปื้อนก็มาจ้วย แล้วได้ป๋าเต๋มเฮือสองลำจ๋นเฮือเกือบจ๋ม
ตี้อู้จาอั้น ย้อนว่าเขากับคนตังหลายตี้อยู่ตวยกั๋นหั้นงืดตี้ได้ป๋านักจาอี้
เมื่อมารีย์ไปเถิงตี้ ตี้พระเยซูอยู่ก็หันพระเยซู แล้วก็ยอบลงกราบตี้ตี๋นของพระองค์ แล้วอู้ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าอาจ๋ารย์อยู่ตี้นี่น้องบ่าวข้าเจ้าก็จะบ่ต๋าย”
ย้อนว่าบ่าเดี่ยวนี้เผียบเหมือนเฮาหันภาพมัวๆ ในแว่น แต่เมื่อความสมบูรณ์นั้นมาเถิง ข้าพเจ้าจะหันถี่เหมือนอยู่ต่อหน้ากั๋น ตี้ข้าพเจ้าฮู้ต๋อนนี้ก็เป๋นก้าบางส่วน แต่เมื่อเวลานั้นมาเถิง ข้าพเจ้าจะฮู้หมดกู้อย่างเหมือนตี้พระเจ้าฮู้จักข้าพเจ้า
เมื่อข้าพเจ้าหันพระองค์ ก็โก้นลงฮิมตี๋นของพระองค์เหมือนกับคนต๋าย พระองค์วางมือขวาบนตั๋วข้าพเจ้าแล้วอู้ว่า “บ่ต้องกั๋ว เฮาเป๋นเก๊ากับเป๋นป๋าย