2 ถ้าเอาบ่าหินโม่มัดติดคอคนนั้น แล้วโจ้งลงน้ำทะเลเลิ็กเหีย ก็ยังดีเหลือตี้เขาจะเยียะหื้อคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยหมู่นี้คนนึ่งหลงผิดไป
แต่เปื้อบ่หื้อคนตี้มาเก็บสตางค์ก้าบำรุงโขด หื้อต้านไปจ่อมเบ็ดตี้ทะเลสาบ เมื่อได้ป๋าตั๋วเก๊าหัวที หื้อง้างปากป๋าออก แล้วต้านจะปะสตางค์เหรียญนึ่งเชเขล หื้อเอาสตางค์นั้นไปจ่ายก้าบำรุงพระวิหารสำหรับเฮากับต้านเต๊อะ”
“หละวังหื้อดี ห้ามดูถูกดูแควนคนตี้ต่ำต้อยหมู่นี้แม้แต่คนเดียว เฮาขอบอกหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า ทูตสวรรค์ประจ๋ำตั๋วของหมู่เขาเข้าเฝ้าพระบิดาของเฮาตี้ในสวรรค์ตลอด
ก็เหมือนเดียวกั๋นกับพระบิดาของต้านตังหลายตี้อยู่ในสวรรค์ ก็บ่ใค่หื้อคนต่ำต้อยหมู่นี้คนใดคนนึ่งหลงหายไปแม้แต่คนเดียว
บุตรมนุษย์จะต้องจากไปต๋ามตี้มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระองค์ แต่ความฉิบหายก็จะเกิดกับคนตี้หักหลังบุตรมนุษย์ ถ้าคนนั้นบ่ได้เกิดมาก็ยังดีเหลือนี้”
“แต่ถ้าใผคนใดเยียะหื้อคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยตี้เจื้อวางใจ๋ในเฮาหลงผิดไปสักคนนึ่ง ก็หื้อเอาบ่าหินโม่ก้อนใหญ่ๆ มัดติดคอคนนั้น แล้วอุ้มโจ้งลงในทะเลหื้อต๋ายเหีย ก็ยังดีเหลือ
เมื่อหมู่เขากิ๋นข้าวงายกั๋นอิ่มแล้ว พระเยซูก็อู้กับซีโมนเปโตรว่า “ซีโมน ลูกบ่าวยอห์นเหย ต้านฮักเฮานักเหลือหมู่นี้ก่อ” เปโตรก็ตอบว่า “ครับองค์พระผู้เป๋นเจ้า พระองค์ก็ฮู้ว่าเฮาฮักพระองค์” พระเยซูเลยสั่งเปโตรว่า “หื้อเลี้ยงลูกแกะของเฮาเต๊อะ”
แต่ข้าพเจ้าบ่ได้ใจ๊สิทธิ์หมู่นี้ กับข้าพเจ้าก็บ่ได้เขียนจาอี้เปื้อหื้อเขาเยียะจาอั้นกับข้าพเจ้า หื้อข้าพเจ้าต๋ายเหียดีเหลือตี้จะหื้อใผเอาความภูมิใจ๋ของข้าพเจ้าไป
เมื่ออยู่กับหมู่ตี้บ่เข้มแข็งในความเจื้อ ข้าพเจ้าก็เยียะเหมือนหมู่เขา เปื้อหื้อได้หมู่เขามา ข้าพเจ้ายอมตี้จะเยียะเหมือนคนกู้แบบ เปื้อว่าข้าพเจ้าจะได้จ้วยบางคนหื้อรอดป๊นบาปโต้ษได้พ่อง