ลูก๋า 16:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม

¹⁶ “จาว​ยิว​ได้​ใจ๊​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​กับ​กำ​เขียน​ของ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า มา​จ๋น​แผว​สมัย​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา แล้ว​ก็​มี​ก๋าน​บอก​ข่าวดี​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า คน​ตังหลาย​ก็​ลู่​กั๋น​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​นั้น

ลูก๋า 16:16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

มัทธิว 10:7

ต๋อน​ตี้​หมู่​ต้าน​เตียว​ไป​นั้น หื้อ​บอก​ไป​ตวย​ว่า ‘แผ่นดิน​สวรรค์​มา​ใก้​จะ​แผว​แล้ว​เน่อ’

มัทธิว 15:11

บ่ใจ้​สิ่ง​ตี้​เข้า​ปาก​เยียะ​หื้อ​คน​เป๋น​มลทิน​ใน​สาย​ต๋า​พระเจ้า​เน่อ แต่​สิ่ง​ตี้​ออก​มา​จาก​ปาก​เยียะ​หื้อ​คน​เป๋น​มลทิน”

มัทธิว 21:32

ย้อน​ว่า​ยอห์น​ได้​มา​จี๊​ตาง​หื้อ​หัน​ว่า​จะ​ใจ๊​จีวิต​อย่าง​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม​ได้​จาใด หมู่​ต้าน​ก็​บ่ยอม​เจื้อ​ยอห์น แต่​คน​เก็บ​ภาษี​กับ​แม่ญิง​ขาย​ตั๋ว​ได้​เจื้อ​ยอห์น เถิง​แม้​ต้าน​ตังหลาย​ได้​หัน​สิ่ง​หมู่​นี้​แล้ว แต่​ก็​ยัง​บ่ยอม​กลับใจ๋​จาก​บาป​มา​เจื้อ​ยอห์น​เลย

มัทธิว 3:2

ว่า “กลับใจ๋​จาก​บาป​เน่อ ย้อน​ว่า​แผ่นดิน​สวรรค์​ใก้​เข้า​มา​แผว​แล้ว”

มัทธิว 4:17

ตั้งแต่​นั้น​มา​พระเยซู​ก็​ตั้ง​เก๊า​บอก​ว่า “หื้อ​กลับใจ๋​จาก​บาป​เหีย ย้อน​ว่า​แผ่นดิน​สวรรค์​ใก้​เข้า​มา​แผว​แล้ว”

มัทธิว 4:23

พระเยซู​เตียวตาง​ไป​ใคว่​แคว้น​กาลิลี เปื้อ​เตสนา​สั่ง​สอน​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว กับ​บอก​ข่าวดี​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​หื้อ​คน​ฮู้ ป๋าย​บ่ปอ​ยัง​ฮักษา​คน​เป๋น​พยาธิ​ต่างๆ หื้อ​หาย​ตวย

มาระโก 1:14

หลัง​จาก​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา​โดน​ยับ​ขัง​คอก​แล้ว พระเยซู​ก็​ปิ๊ก​ไป​แคว้น​กาลิลี ตั้งเก๊า​เตสนา​สั่ง​สอน​เรื่อง​ข่าวดี​ของ​พระเจ้า​หื้อ​คน​ตี้​หั้น​ว่า

มาระโก 1:45

แต่​เมื่อ​ป้อจาย​คน​นี้​ออก​ไป​แล้ว ก็​เล่า​หื้อ​คน​ตังหลาย​ฟัง​จ๋น​ฮู้​กั๋น​ไป​ใคว่​หมด เยียะ​หื้อ​พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​เมือง​อย่าง​เปิดเผย​บ่ได้ พระองค์​ก็​ต้อง​หลบ​อยู่​นอก​เมือง แต่​ก็​ยัง​มี​คน​นัก​ขนาด​จาก​กู้​หน​กู้​แห่ง​หลั่งไหล​มา​หา​พระองค์

ลูก๋า 10:11

‘แม้แต่​ขี้ฝุ่น​ใน​เมือง​ของ​หมู่​เจ้า​ตี้​ติด​ตี๋น​หมู่​เฮา หมู่​เฮา​ก็​จะ​ปั๊ด​ออก​เปื้อ​แสดง​เถิง​ก๋าน​บ่ยอมฮับ​หมู่​เจ้า แต่​หมู่​เจ้า​จง​เข้าใจ๋​ข้อความ​นี้​เต๊อะ คือ​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​ใก้​มา​แผว​แล้ว’

ลูก๋า 10:9

จง​ฮักษา​คน​ป่วย​ใน​เมือง​นั้น​หื้อ​หาย​ป่วย เวลา​ฮักษา​คน​ป่วย​ก็​หื้อ​สอน​หมู่​เขา​ว่า​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​ใก้​เข้า​มา​แผว​แล้ว

ลูก๋า 16:29

อับราฮัม​จึง​ตอบ​เขา​แหม​ว่า ‘หมู่​เขา​มี​กำสอน​ของ​โมเสส​กับ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​หั้น​แล้ว หื้อ​หมู่​เขา​ฟัง​กำสอน​ของ​หมู่​นั้น​เต๊อะ’

ลูก๋า 16:31

อับราฮัม​ก็​บอก​แหม​ว่า ‘ถ้า​หมู่​เขา​บ่ฟัง​สิ่ง​ตี้​โมเสส​กับ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​สอน​มา​แล้ว เถิง​คน​ตี้​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย จะ​ปิ๊ก​ไป​บอก​เขาๆ ก็​ตึง​บ่เจื้อ’ ”

ลูก๋า 9:2

แล้ว​พระองค์​ส่ง​หมู่​เขา​ออก​ไป​บอก​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า กับ​ฮักษา​คน​เจ็บป่วย​ตังหลาย​หื้อ​หาย

ยอห์น 1:45

แล้ว​ฟีลิป​ก็​ไป​หา​นาธานาเอล แล้ว​บอก​เขา​ว่า “เฮา​ได้​ปะ​คน​นั้น​ตี้​โมเสส​เขียน​เถิง​ใน​บท​บัญญัติ กับ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ได้​เขียน​เถิง​ต้าน​ไว้​ตวย คือ​เยซู​จาว​เมือง​นาซาเร็ธ​ตี้​เป๋น​ลูกบ่าว​ของ​โยเซฟ”

ยอห์น 11:48

ถ้า​เฮา​ป่อย​หื้อ​เขา​เยียะ​จาอี้​ไป​ติกๆ คน​ตังหลาย​ก็​จะ​ปา​กั๋น​ไป​เจื้อ​เขา​เหีย​หมด แล้ว​หมู่​โรมัน​ก็​จะ​มา​ทำลาย​ตึง​พระวิหาร​และ​ตึง​จ้าด​ของ​เฮา”

ยอห์น 12:19

หมู่​ฟาริสี​ก็​อู้​กั๋น​ว่า “หัน​ก่อ หมู่​เฮา​เยียะ​อะหยัง​เขา ก็​บ่สำเร็จ​สัก​อย่าง คน​ตึง​โลก​ปา​กั๋น​ไป​ติดต๋าม​เขา​เหีย​หมด”

กิจก๋าน 3:18

แต่​พระเจ้า​เยียะ​หื้อ​เรื่อง​นี้​เกิด​ขึ้น ต๋าม​ตี้​พระองค์​เกย​บอก​ไว้​ผ่าน​ตาง​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ว่า พระคริสต์​ต้อง​ทน​ตุ๊ก​ทรมาน