17 เปื้อนตี้ฮักเหย หื้อจ๋ำกำตี้หมู่อัครทูตของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาเกยอู้ไว้เต๊อะว่า
โดยตี้ข้าพเจ้าเยียะตึงหมดนี้ก็แสดงหื้อหมู่ต้านหันว่าหมู่เฮาจะต้องเยียะก๋านหนัก เปื้อจ้วยเหลือคนตี้อ่อนแอ ขอหื้อต้านตังหลายหมั่นกึ๊ดเถิงกำอู้ของพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้าไว้ ตี้ว่า ‘ก๋านหื้อเยียะหื้อหมู่เฮามีความสุขนักเหลือก๋านฮับ’ ”
เผียบเหมือนตึกตี้พระเจ้าสร้างขึ้นต่อจากฐาน ฐานนั้นก็คือหมู่อัครทูตกับหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า กับมีพระเยซูคริสต์เป๋นศิลามุมเอก
พระองค์หื้อของประทานแต่ละคนก็คือ หื้อบางคนเป๋นอัครทูต บางคนเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า บางคนเป๋นคนบอกข่าวดี บางคนเป๋นศิษยาภิบาลกับเป๋นครูสอนศาสนา
ถ้าจาอั้นหมู่เฮาจะรอดป๊นบาปโต้ษได้จาใด ถ้าเฮาบ่ได้เอาใจ๋ใส่ความรอดอันยิ่งใหญ่จาอี้ ความรอดนี้องค์พระผู้เป๋นเจ้าเป๋นผู้ตั้งเก๊าบอก แล้วคนหมู่นั้นตี้ได้ยินจากพระองค์ก็ยืนยันเรื่องนี้แก่เฮาตังหลายว่าเป๋นความจริง
เปื้อว่าหมู่ต้านจะได้กึ๊ดเถิงกำของหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้บริสุทธิ์นั้นตี้ได้อู้ไว้ตะก่อน กับกึ๊ดเถิงกำสั่งสอนขององค์พระผู้เป๋นเจ้าผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮา เซิ่งหมู่อัครทูตของหมู่ต้านได้บอกไว้
แต่หมู่เฮาเป๋นของพระเจ้า คนตี้ฮู้จักพระเจ้าก็ฟังเฮา แต่คนตี้บ่เป๋นของพระเจ้าก็บ่ฟังเฮา จาอั้นเฮาจึงสามารถฮู้ได้ว่าคนไหนมีวิญญาณของความจริง กาว่ามีวิญญาณตี้จุล่าย
เปื้อนตี้ฮักเหย ข้าพเจ้าตั้งใจ๋ขนาดตี้จะเขียนเถิงหมู่ต้านเกี่ยวกับความรอดตี้เฮามีฮ่วมกั๋น แต่หันว่าจ๋ำเป๋นตี้ข้าพเจ้าจะต้องเขียนมาหื้อก๋ำลังใจ๋หมู่ต้าน ในก๋านต่อสู้เปื้อหลักความเจื้อตี้พระเจ้าได้มอบหื้อกับคนของพระองค์เตื้อเดียวสำหรับตลอดไป