53 ป้อคนนั้นก็เข้าใจ๋ว่าเป๋นเวลาตี้พระเยซูอู้ว่า “ลูกบ่าวต้านจะหาย” ย้อนจาอั้น ตั๋วเขากับกู้คนในครอบครัวก็มาเจื้อวางใจ๋ในพระองค์
แล้วพระเยซูก็บอกกับนายร้อยคนนั้นว่า “ปิ๊กไปบ้านของต้านก่อนเต๊อะ ส่วนเรื่องตี้ต้านต้องก๋านนั้นก็จะเป๋นไปต๋ามตี้ต้านเจื้อ” เวลาเดียวกั๋นนั้นคนฮับใจ๊ก็หายเป๋นปกติ
พระเยซูบอกเขาว่า “วันนี้คนในเฮือนนี้ได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษแล้ว ย้อนคนนี้เป๋นเจื๊อสายของอับราฮัมตวย
ในหละหว่างตางตี้เขาปิ๊กนั้น เขาก็ปะกับหมู่คนฮับใจ๊ หมู่เขามาส่งข่าวว่า “ลูกบ่าวต้านยังแควนขึ้นแล้ว”
เขาก็ถามคนฮับใจ๊ว่า “ยังแควนตั้งแต่เมื่อใดละ” คนใจ๊ก็บอกว่า “ไข้ซว่างตั้งแต่บ่ายโมงตะวาแล้ว”
เปโตรคนนี้จะเล่าเถิงถ้อยกำตี้จะเยียะหื้อต้านกับสมาชิกในครอบครัวของต้านได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ’
เมื่อแม่ญิงคนนั้นตึงสมาชิกในครอบครัวของนางฮับบัพติศมาแล้ว นางก็จั๊กจวนหมู่เฮาว่า “ถ้าหมู่ต้านตังหลายหันว่าข้าเจ้ามีความเจื้อในองค์พระผู้เป๋นเจ้าแต๊ๆ แล้ว ก็ขอเจิญปากั๋นมาย้างตี้บ้านของข้าเจ้าเต๊อะ” นางจวนแล้วจวนแหมจ๋นหมู่เฮาขัดบ่ได้
หลังจากนั้นนายกุมคอกก็ปาต้านตึงสองไปบ้านของเขา แล้วยกขันโตกข้าวมาสู่หมู่เขากิ๋น นายกุมคอกกับสมาชิกในครอบครัวยินดีขนาด ย้อนว่ากู้คนได้เจื้อวางใจ๋พระเจ้าแล้ว
คริสปัสตี้เป๋นนายธรรมศาลากับสมาชิกในครอบครัวของเขากู้คนก็ฮับเจื้อองค์พระผู้เป๋นเจ้า จาวโครินธ์หลายคนฟังเปาโลอู้ก็ฮับเจื้อแล้วฮับบัพติศมา
ย้อนพระเจ้าสัญญาไว้ว่าจะหื้อพระวิญญาณบริสุทธิ์กับหมู่ต้าน ตึงหมู่ลูกหลานของต้าน ตึงกู้คนตี้อยู่ประเทศไก๋ๆ คือกู้คนตี้องค์พระผู้เป๋นเจ้าพระเจ้าของเฮาฮ้องหื้อเข้ามาหาพระองค์”