50 พระเยซูก็บอกว่า “ปิ๊กเมือบ้านเหีย ลูกบ่าวต้านจะหาย” เขาก็เจื้อกำอู้ของพระองค์ แล้วก็ปิ๊กบ้านไป
แล้วพระเยซูก็บอกกับนายร้อยคนนั้นว่า “ปิ๊กไปบ้านของต้านก่อนเต๊อะ ส่วนเรื่องตี้ต้านต้องก๋านนั้นก็จะเป๋นไปต๋ามตี้ต้านเจื้อ” เวลาเดียวกั๋นนั้นคนฮับใจ๊ก็หายเป๋นปกติ
เมื่อพระองค์หันแล้วก็อู้ว่า “จงไปแสดงตั๋วต่อหมู่ปุโรหิตเต๊อะ หื้อเขากวดผ่อก่อน” เมื่อก่ำลังเตียวไปเขาตังหลายก็หายสะอาด
พระเยซูก็อู้ว่า “เฮาบอกเจ้าแล้วบ่ใจ้กาว่า ถ้าเจ้าเจื้อวางใจ๋เฮา เจ้าก็จะหันความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า”
ข้าราชก๋านคนนั้นก็บอกพระองค์ว่า “ต้านครับ ขอไปจ้วยลูกเฮาก่อนตี้เขาจะต๋ายกำเต๊อะ”
ในหละหว่างตางตี้เขาปิ๊กนั้น เขาก็ปะกับหมู่คนฮับใจ๊ หมู่เขามาส่งข่าวว่า “ลูกบ่าวต้านยังแควนขึ้นแล้ว”
อับราฮัมเจื้อว่าพระเจ้าเยียะหื้อคนเป๋นขึ้นจากความต๋ายได้ ก็ถือได้ว่าต้านได้อิสอัคคืนมาจากความต๋าย