28 หลังจากนั้น พระเยซูฮู้ว่ากู้สิ่งกู้อย่างเสร็จหมดแล้ว เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ พระองค์เลยอู้ว่า “เฮาใค่อยากกิ๋นน้ำ”
เฮาต้องฮับความตุ๊กขนาด เฮาก็ตุ๊กใจ๋จ๋นกว่าจะสำเร็จ
พระเยซูฮ้องหมู่สาวกสิบสองคนเข้ามาหาพระองค์ แล้วบอกหมู่เขาว่า “หมู่เฮาก่ำลังจะไปกรุงเยรูซาเล็ม เรื่องราวกู้อย่างตี้หมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้เขียนไว้เกี่ยวกับบุตรมนุษย์นั้นก็จะเป๋นแต๊
เฮาบอกต้านตังหลายว่า กำตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ตี้อู้เถิงเฮา จะต้องเป๋นไปต๋ามนั้น คือกำตี้ว่า ‘พระองค์ถูกนับอยู่ในหมู่เดียวกั๋นกับคนบ่ดี’ กำตวายตั๊กตี้เล็งเถิงเฮานั้นก่ำลังจะเป๋นแต๊”
ผู้ตี้มาป๋ากฏนั้นมีรัศมีอันยิ่งใหญ่ ก่ำลังอู้กั๋นเถิงเรื่องความต๋ายของพระองค์ตี้จะเกิดขึ้นแต๊ในกรุงเยรูซาเล็ม ต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า
ก่อนเถิงงานปัสกา พระเยซูฮู้ว่าเถิงเวลาแล้วตี้พระองค์จะต้องจากโลกนี้ปิ๊กไปหาพระบิดา พระองค์ฮักหมู่คนตี้ติดต๋ามพระองค์เซิ่งอยู่ในโลกนี้ตลอดมา กับพระองค์ก็เยียะหื้อหมู่เขาหันว่าพระองค์ฮักหมู่เขามอกใด
ข้าพระองค์ได้เยียะหื้อคนในโลกนี้หันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระองค์โดยเยียะก๋านกู้อย่างตี้พระองค์มอบหื้อข้าพระองค์ไว้เสร็จแล้ว
พระเยซูฮู้ว่าจะเกิดอะหยังขึ้นกับพระองค์ พระองค์ก็เลยเตียวออกไปถามหมู่เขาว่า “หมู่ต้านมาตวยเซาะหาใผ”
หมู่เขาเลยอู้กั๋นว่า “บ่ต้องฉีกละ หื้อจกเบอร์กั๋นเอาว่าใผจะได้” ตี้เกิดขึ้นจาอี้ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ตี้เขียนไว้ว่า “เขาเอาเสื้อผ้าเฮาไปแบ่งกั๋น แล้วเอาเสื้อของเฮามาจกเบอร์” หมู่ทหารก็ได้เยียะจาอั้น
บ่ากองพระเยซูกิ๋นเหล้าองุ่นส้มนั้น พระองค์ก็อู้ว่า “เสร็จแล้ว” คอของพระองค์แหง็กลงแล้วก็ต๋าย
สิ่งนี้เกิดขึ้นเปื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ ตี้ว่า “กระดูกของพระองค์จะบ่หักสักอัน”
พระองค์ก็บอกว่า “ของกิ๋นของเฮาก็คือ เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าผู้ตี้ใจ๊เฮามา กับเยียะก๋านของพระองค์หื้อแล้ว
เมื่อหมู่เขาเยียะสำเร็จต๋ามตี้พระคัมภีร์เขียนไว้เกี่ยวกับพระเยซูแล้ว มีคนเอาศพของพระองค์ลงมาจากไม้ก๋างเขน แล้วเอาไปวางไว้ในอุโมงค์ฝังศพ