20 จาวยิวหลายคนก็ได้อ่านป้ายนี้ ย้อนตี้ตี้เขาเขิงพระเยซูนั้นอยู่ใก้เมือง และป้ายนั้นเขียนเป๋นภาษาฮีบรู ภาษาลาติน กับภาษากรีก
มีป้ายเขียนข้อความติดไว้เหนือหัวพระองค์ว่า “คนนี้คือกษัตริย์ของจาวยิว”
เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ปาพระเยซูออกมา แล้วก็นั่งตี้นั่งของผู้พิพากษาตี้ฮ้องกั๋นว่า “ลานหิน” (ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กับบาธา”)
แล้วย้อนว่าวันนั้นเป๋นวันดาวันสะบาโตของจาวยิว กับอุโมงค์ฝังศพนั้นก็อยู่ใก้ๆ ตี้หั้น เขาก็เลยเอาศพของพระองค์วางไว้ในอุโมงค์นั้น
ในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำอยู่ใก้ๆ ปะตู๋ตี้จื้อว่า ปะตู๋แกะ ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “เบธซาธา” ตี้หั้นมีศาลาห้าหลัง
เมื่อทหารก่ำลังปาเปาโลเข้าไปในป้อม เปาโลก็อู้กับนายพันทหารโรมันเป๋นภาษากรีกว่า “ข้าพเจ้าขออู้กับต้านน่อยได้ก่อ” นายพันถามว่า “เจ้าอู้ภาษากรีกได้ตวยกา
เมื่อนายพันอนุญาต เปาโลก็ยืนขึ้นตั๊ดตี้ซี่คันใด แล้วโบกมือหื้อคนตังหลายดักก่อน เมื่อคนตังหลายดักดีแล้ว เปาโลก็อู้กับหมู่เขาเป๋นภาษาฮีบรูว่า
เมื่อหมู่เขาได้ยินเปาโลอู้เป๋นภาษาฮีบรู หมู่เขาซ้ำปากั๋นดักเหลือเก่า แล้วเปาโลก็อู้ว่า
หมู่เฮาตึงหมดโก้นลงดิน แล้วข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงอู้กับข้าพเจ้าเป๋นภาษาฮีบรูว่า ‘เซาโล เซาโลเหย เจ้าค่ำเฮาเยียะหยัง ก๋านตี้เจ้าขัดขืนเฮาก็เยียะหื้อตั๋วเก่าเจ็บเหมือนงัวเตะเหล็กเหลี้ยมของเจ้าของ’
ย้อนจาอั้น พระเยซูจึงได้ทนตุ๊กนอกปะตู๋เมืองเหมือนกั๋น เปื้อซ่วยล้างบาปของคนตังหลายหื้อบริสุทธิ์โดยเลือดของพระองค์เอง
แล้วหมู่มันก็ได้ฮ้องหมู่กษัตริย์ตังหลายหื้อมาจุมนุมกั๋นในสถานตี้แห่งนึ่ง ในภาษาฮีบรูฮ้องว่า “อารมาเกดโดน”
จั๊กแต๋นหมู่นี้มีทูตของขุมตี้เลิ็กตี้สุด เป๋นกษัตริย์ปกครองหมู่มันอยู่ ทูตองค์นี้มีจื้อภาษาฮีบรูว่า อาบัดโดน กับภาษากรีกว่า อปอลลิโยน (คือผู้ทำลาย)