17 แล้วหื้อพระองค์แบกไม้ก๋างเขนของพระองค์ไปตี้ตี้ฮ้องกั๋นว่า “เนินกระโหล้งหัว” ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กลโกธา”
กับคนใดตี้บ่ยอมแบกไม้ก๋างเขนของตั๋วแล้วตวยเฮามา ก็บ่สมควรมาเป๋นสาวกของเฮา
พระเยซูก็อู้กับหมู่สาวกว่า “ถ้าใผคนใดใค่เป๋นสาวกของเฮา ก็หื้อคนนั้นตัดอกตัดใจ๋ แบกไม้ก๋างเขนของตั๋วเก่าแล้วตวยเฮามา
หมู่เขาได้เขียนข้อหาติดไว้เลยหัวพระเยซูขึ้นไปว่า “คนนี้คือเยซู กษัตริย์ของจาวยิว”
พระเยซูปักต๋าผ่อเขาก็ฮู้สึกฮักเขาจึงอู้ว่า “แต่ต้านยังบ่ได้เยียะแหมอย่างนึ่ง คือหื้อไปขายของกู้อย่างตี้ต้านมีอยู่ แล้วเอาสตางค์ไปแจกคนตุ๊กคนจ๋น ต้านจึงจะมีสมบัติในสวรรค์ แล้วตวยเฮามาเป๋นสาวกของเฮาเต๊อะ”
มีป้ายเขียนข้อหาติดไว้บนไม้ก๋างเขนว่า “กษัตริย์ของจาวยิว”
หื้อพระคริสต์กษัตริย์ของจาวอิสราเอลลงมาจากไม้ก๋างเขนบ่าเดี่ยวนี้เต๊อะ เปื้อเฮาจะได้เจื้อ” โจ๋รสองคนตี้ถูกเขิงตวยพระองค์นั้นก็อู้ถ่อยจ๊าใส่พระองค์เหมือนกั๋น
แล้วพระองค์ฮ้องคนตังหลายกับหมู่สาวกเข้ามาหา แล้วบอกหมู่เขาว่า “ถ้าใผคนใดใค่เป๋นสาวกของเฮา ก็หื้อคนนั้นตัดอกตัดใจ๋ แบกไม้ก๋างเขนของตั๋วเก่า แล้วตวยเฮามา
คนใดตี้บ่ยอมแบกไม้ก๋างเขนของตั๋วแล้วตวยเฮามา คนนั้นจะเป๋นสาวกของเฮาบ่ได้
เมื่อทหารปาพระเยซูออกไป หมู่เขาเขซีโมนจาวเมืองไซรีน ตี้ก่ำลังลุกบ้านนอกมา หื้อแบกไม้ก๋างเขนตวยพระองค์ไป
หมู่เขาปาตึงสามคนมาเถิงตี้แห่งนึ่งจื้อว่า “เนินกระโหล้งหัว” แล้วเอาพระเยซูเขิงบนไม้ก๋างเขนฮ่วมกับนักโต้ษสองคน ตังซ้ายคนนึ่ง ตังขวาคนนึ่ง
มีป้ายเขียนข้อความติดไว้เหนือหัวพระองค์ว่า “คนนี้คือกษัตริย์ของจาวยิว”
พระองค์ก็บอกหื้อคนตังหลายว่า “ถ้าใผคนใดใค่เป๋นสาวกของเฮา ก็หื้อคนนั้นตัดอกตัดใจ๋ แบกไม้ก๋างเขนของตั๋วเก่า แล้วตวยเฮามากู้วัน
เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ปาพระเยซูออกมา แล้วก็นั่งตี้นั่งของผู้พิพากษาตี้ฮ้องกั๋นว่า “ลานหิน” (ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กับบาธา”)
ในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำอยู่ใก้ๆ ปะตู๋ตี้จื้อว่า ปะตู๋แกะ ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “เบธซาธา” ตี้หั้นมีศาลาห้าหลัง
ปากั๋นลากสเทเฟนออกไปนอกเมือง เอาบ่าหินขว้างจ๋นต๋าย หมู่ตี้เป๋นพยานก็ปากั๋นแก้เสื้อคุมของตั๋ว ฝากไว้ฮิมตี๋นป้อจายหนุ่มคนนึ่งจื้อเซาโล