31 แต่เฮาเยียะต๋ามตี้พระบิดาสั่งเฮา เปื้อโลกจะได้ฮู้ว่าเฮาฮักพระบิดา ลุกขึ้นแล้วไปกั๋นเต๊อะ
แล้วพระองค์เตียวห่างออกไปหน้อย ก็ก้มหน้าลงปื๊น แล้วอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าเป๋นไปได้ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
ลุกขึ้นไปกั๋นเต๊อะ คนตี้หักหลังเฮามาแผวแล้ว”
เฮาต้องฮับความตุ๊กขนาด เฮาก็ตุ๊กใจ๋จ๋นกว่าจะสำเร็จ
บ่มีใผเอาจีวิตของเฮาไปจากเฮาได้ แต่เฮาเต๋มใจ๋สละจีวิตของเฮา เฮามีสิทธิอำนาจตี้จะสละจีวิตของเฮา กับมีสิทธิอำนาจตี้จะเอาจีวิตของเฮาคืนมา นี่เป๋นกำสั่งตี้พระบิดาหื้อเฮา”
“บ่าเดี่ยวนี้เฮาตุ๊กอกตุ๊กใจ๋ขนาด จะอู้จาใดดี จะหื้อเฮาอู้ว่า ‘พระบิดาเจ้าข้า ขอโผดจ้วยข้าพระองค์หื้อป๊นเวลาแห่งความตุ๊กยากนี้ตวยเต๊อะ’ จาอั้นกา บ่ใจ้ ตี้เฮามาในโลกก็เปื้อเวลาแห่งความตุ๊กยากนี้
ย้อนกำอู้หมู่นี้เฮาบ่ได้อู้ต๋ามใจ๋ตั๋วเก่า แต่พระบิดาผู้ตี้ใจ๊เฮามาสั่งเฮาว่าจะอู้อะหยังอย่างใดพ่อง
ก่อนเถิงงานปัสกา พระเยซูฮู้ว่าเถิงเวลาแล้วตี้พระองค์จะต้องจากโลกนี้ปิ๊กไปหาพระบิดา พระองค์ฮักหมู่คนตี้ติดต๋ามพระองค์เซิ่งอยู่ในโลกนี้ตลอดมา กับพระองค์ก็เยียะหื้อหมู่เขาหันว่าพระองค์ฮักหมู่เขามอกใด
พระบิดาฮักเฮาจาใด เฮาก็ฮักหมู่ต้านจาอั้น หื้อหมู่ต้านอยู่ในความฮักของเฮา
พระเยซูอู้กับเขาว่า “เก็บดาบใส่ฝักเหียเต๊อะ กึ๊ดว่าเฮาจะบ่กิ๋นจากถ้วยแห่งความตุ๊กตี้พระบิดาหื้อเฮาไว้กา”
พระองค์ก็บอกว่า “ของกิ๋นของเฮาก็คือ เยียะต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้าผู้ตี้ใจ๊เฮามา กับเยียะก๋านของพระองค์หื้อแล้ว
หลังจากพระองค์ลงมาฮับสภาพเป๋นคนแล้ว ก็ยอมถ่อมตั๋วลง ยอมเจื้อฟังพระเจ้า เถิงขนาดต้องต๋าย แม้แต่ถูกฆ่าต๋าย บนไม้ก๋างเขนก็ต๋าม