8 หมู่สาวกก็อู้กับพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ บ่กี่วันมานี้หมู่จาวยิวตี้หั้นฮิเอาบ่าหินจะขว้างอาจ๋ารย์หื้อต๋าย อาจ๋ารย์ยังจะไปตี้หั้นแหมกา”
หมู่เขาซอบหื้อคนไหว้ก๋างกาดก๋างลี กับซอบหื้อคนตังหลายฮ้องเขาว่า ‘อาจ๋ารย์’
“แต่ห้ามหื้อคนอื่นฮ้องหมู่ต้านว่า ‘อาจ๋ารย์’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีอาจ๋ารย์คนเดียว กับหมู่ต้านก็เป๋นปี้น้องกั๋นตึงหมด
หมู่จาวยิวก็เลยหยิบบ่าหินขึ้นมากะจะขว้างพระองค์แหมเตื้อ
หมู่เขาก็ฮิจะยับพระองค์แหมเตื้อ แต่พระองค์ก็รอดป๊นจากมือหมู่เขาไปได้
หมู่จาวยิวหลายคนก็มาปลอบใจ๋มารธากับมารีย์ตี้น้องบ่าวของหมู่นางต๋าย
หละหว่างนั้นหมู่สาวกก็อ้อนวอนพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ กิ๋นอะหยังพ่องเต๊อะ”
คนหมู่นั้นก็เลยหยิบบ่าหินขึ้นมาจะขว้างพระเยซู แต่พระองค์ก็หลบออกจากพระวิหารไป
แต่ข้าพเจ้าบ่ได้ถือว่าจีวิตของข้าพเจ้ามีก้านักสำหรับตั๋วเก่า นอกจากขอเยียะหน้าตี้ตี้ฮับมอบหมายจากพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้า คือบอกข่าวดีเรื่องพระคุณของพระเจ้าหื้อคนอื่นฟังหื้อสำเร็จก็ปอแล้ว