10 ย้อนจาอี้เฮาจึงโขดคนหมู่นั้น กับเฮาได้อู้ว่า ‘ใจ๋ของหมู่เขาหลงผิดสะลวด กับหมู่เขาบ่เกยฮู้จักตางของเฮา’
เมื่อหมู่สาวกแหมสิบคนได้ยินจาอั้น ก็ปากั๋นโขดสองคนปี้น้องนั้น
พระเยซูผ่อรอบๆ หมู่เขา พระองค์โขดกับเสียใจ๋ตี้หันว่าหมู่เขามีจิตใจ๋หลึ่ง แล้วอู้กับคนมือลีบว่า “เหยียดมือออกมา” เขาก็เยียะตวยต๋าม แล้วมือของเขาก็หายเป๋นปกติ
ย้อนจาอั้น เมื่อเฮาอู้ความจริงกับหมู่ต้าน หมู่ต้านก็บ่เจื้อเฮา
ย้อนเขาหันว่าก๋านฮู้จักพระเจ้าเป๋นเรื่องบ่สำคัญ พระองค์จึงป่อยหื้อหมู่เขามีจิตใจ๋เสื่อมทราม เขาจึงเยียะในสิ่งตี้บ่ควรเยียะ
แต่บางคนอาจเถียงว่า ถ้าก๋านเป๋นคนบ่ซื่อสัตย์ของข้าพเจ้าจ้วยยืนยันได้ว่าพระเจ้านั้นซื่อสัตย์ จ๋นพระองค์ได้ฮับเกียรติ เป๋นจาใดพระเจ้าตัดสินข้าพเจ้าว่าเป๋นคนบาป
ห้ามเยียะหื้อพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าเสียใจ๋ ย้อนว่าพระเจ้าได้หื้อพระวิญญาณนั้นจ๊ำก๋าเฮาไว้ เปื้อว่าเฮาจะบ่ถูกตัดสินลงโต้ษ ในวันตี้จะได้ฮับก๋านไถ่ในวันสุดต๊ายนั้น
ปี้น้องตังหลายหละวังไว้หื้อดี ตี้จะบ่มีใผสักคนในหมู่ของต้านมีใจ๋ฮ้ายกับบ่ยอมเจื้อ แล้วหลงไปจากพระเจ้าผู้มีจีวิตอยู่