20 หมู่เฮาบ่หันดาวบ่หันตะวันมาหลายวันแล้ว ลมหลวงก็ยังปั๊ดแฮงเหมือนเก่า หมู่เฮาหมดหวังตี้จะมีจีวิตรอดแหมต่อไป
“ตันทีตี้เวลาตุ๊กยากลำบากนั้นผ่านป๊นไปแล้ว ‘ตะวันจะมืดตึ๊ก เดือนจะบ่ส่องแสง ดาวจะหยวะตกจากต๊องฟ้า หมู่ผู้มีอำนาจตังหลายในต๊องฟ้าก็จะสั่นไหวเฝื่อนคลอน’
เมื่อเถิงวันถ้วนสาม หมู่เขาก็ยังต้องเอาเครื่องมือของใจ๊ในเฮือโจ้งลงทะเลเหีย
บ่มีใผได้กิ๋นข้าวกิ๋นน้ำมาหลายวันแล้ว เปาโลจึงยืนขึ้นต่อหน้าหมู่เขาอู้ว่า “หมู่ต้านน่าจะฟังกำแนะนำของข้าพเจ้าพ่องว่า ห้ามเอาเฮือออกจากเกาะครีต แล้วจะบ่ปะกับอันตรายตึงความเสียหายจาอี้
ข้าพเจ้ายังโดนไม้บุบสามเตื้อ โดนบ่าหินขว้างใส่เตื้อนึ่ง เฮือหล้มสามเตื้อ ลอยคออยู่ในทะเลวันค่ำคืนฮุ่ง
หื้อจ๋ำไว้เต๊อะว่า ตะก่อนหมู่ต้านใจ๊จีวิตโดยบ่มีพระคริสต์ บ่ได้เป๋นจาวอิสราเอล กับบ่มีส่วนฮ่วมในพันธสัญญาตี้พระเจ้าหื้อไว้ หมู่ต้านใจ๊จีวิตในโลกนี้ อย่างบ่มีความหวังกับบ่มีพระเจ้า
ปี้น้องตังหลาย หมู่เฮาใค่หื้อหมู่ต้านฮู้เรื่องเกี่ยวกับคนตี้ล่วงหลับไปแล้ว ว่าจะมีอะหยังเกิดขึ้นกับคนหมู่นั้นพ่อง เปื้อต้านจะบ่เศร้าเสียใจ๋เหมือนคนอื่นตี้บ่มีความหวัง