31 ก็มีเจ้าหน้าตี้ปกครองแคว้นเอเชียบางคนตี้เป๋นเปื้อนของเปาโล ใจ๊คนไปอ้อนวอนเปาโลบ่หื้อเสี่ยงเข้าไปในโฮงละครนั้น
มีป้อจายคนนึ่งเป๋นขี้ตู้ด เขามาคุกเข่าอ้อนวอนขอพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
แล้วเปาโลกับคนตี้ไปตวยกั๋นก็เตียวตางผ่านเขตแดนแคว้นฟรีเจียกับแคว้นกาลาเทีย ย้อนว่าในเวลานั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์บ่หื้อหมู่ต้านไปบอกถ้อยกำของพระเจ้าตี้แคว้นเอเชีย
เปาโลเยียะจาอี้อยู่สองปี๋ เยียะหื้อกู้คนตี้อาศัยอยู่ในแคว้นเอเชียตึงจาวยิวกับจาวกรีกได้ยินได้ฟังถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้า
ใคว่ตึงเมืองก็วุ่นวายสับสนกั๋นไปหมด หมู่จาวเมืองยับจาวมาซิโดเนียสองคนคือกายอัสกับอาริสทารคัสตี้เป๋นเปื้อนฮ่วมเตียวตางของเปาโล แล้วลากตวยหมู่คนตี้ล่นเข้าไปในโฮงละครใหญ่
เปาโลใค่เข้าไปอู้ต่อหน้าคนตังหลาย แต่หมู่ผู้เจื้อบ่ยอมหื้อเข้าไป ย้อนกั๋วคนหมู่นั้นจะเยียะหื้อ
ในโฮงละครนั้นหมู่คนปากั๋นฮ้องเอิ้นเสียงดัง บางคนว่าจาอั้น บางคนว่าจาอี้จ๋นวุ่นวายไปหมด แต่คนส่วนใหญ่ก็บ่ฮู้ว่าเขามาจุมนุมกั๋นเรื่องอะหยัง
เมื่อหมู่เฮาได้ยินจาอั้น หมู่เฮากับคนตี้อยู่ตี้หั้นก็ปากั๋นอ้อนวอนเปาโลบ่หื้อขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม