20 ย้อนต้านเอาเรื่องแปลกมาเล่าหื้อฟัง หมู่เฮาจึงใค่ฮู้ว่าเรื่องนี้มีความหมายว่าจาใด”
หมู่เขาก็เก็บเรื่องนี้ไว้ แต่ก็ยังถามในหมู่เดียวกั๋นว่า ตี้พระองค์อู้ว่า “เป๋นขึ้นจากความต๋าย” นั้นหมายความว่าจาใด
บ่ากองหมู่สาวกของพระองค์หลายคนได้ยินเรื่องจาอั้น เขาก็จ่มกั๋นว่า “ใผจะยอมฮับกำสอนยากๆ จาอี้ได้”
ต๋อนตี้เปโตรก่ำลังอิกขะหลิกในใจ๋ว่านิมิตตี้หันนี้หมายเถิงอะหยัง ในเวลาเดียวกั๋นนั้น หมู่คนตี้โครเนลิอัสใจ๊มาก็ปะบ้านของซีโมนแล้ว หมู่เขาก่ำลังยืนอยู่หน้าปะตู๋ฮั้วบ้านปอดี
หมู่เขาจึงปาเปาโลไปตี้สภาอาเรโอปากัส แล้วถามว่า “จ้วยอธิบายกำสอนใหม่ของต้านหื้อหมู่เฮาฮู้น่อยว่าเป๋นจาใด
(จาวเอเธนส์กับคนต่างจ้าดตี้อยู่เมืองเอเธนส์นั้นซอบอู้กับฟังเรื่องใหม่ตลอด)
คนหมู่นั้นก็ปากั๋นงืดขำอกขำใจ๋อธิบายบ่ได้ จึงเหลียวมาถามกั๋นว่า “อะหยังกั๋นปะล้ำปะเหลือนี่”
คนตี้ก่ำลังจะฉิบหายนั้นก็ถือว่าเรื่องก๋านต๋ายบนไม้ก๋างเขนของพระเยซูเป๋นเรื่องง่าว แต่เฮาตี้ก่ำลังจะรอดป๊นบาปโต้ษถือว่าเป๋นฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า
แต่หมู่เฮาบอกข่าวดีเรื่องของพระคริสต์ตี้ถูกเขิงบนไม้ก๋างเขน เรื่องนี้เยียะหื้อจาวยิวโขด กับคนต่างจ้าดก็ถือว่าเป๋นเรื่องง่าวๆ
คนตี้บ่มีพระวิญญาณของพระเจ้าก็ยอมฮับสิ่งต่างๆ ตี้พระวิญญาณเปิดเผยหื้อฮู้บ่ได้ เขาหันว่าเป๋นเรื่องง่าวกับเขาก็บ่เข้าใจ๋สิ่งหมู่นี้ ย้อนเขาบ่มีพระวิญญาณจ้วยหื้อเข้าใจ๋
ยังมีแหมหลายอย่างตี้เฮาจะอู้เกี่ยวกับเรื่องพระคริสต์เป๋นมหาปุโรหิตเหมือนเมลคีเซเดค แต่อธิบายหื้อฟังยากย้อนหมู่ต้านเฮียนฮู้เข้าใจ๋จ๊า
คนหมู่นี้ก็งืดว่า เยียะหยังหมู่ต้านบ่ไปหลงระเริงตวยกั๋นกับหมู่เขา หมู่เขาเลยอู้ดูแควนหมู่ต้าน